Christendom: Geschiedenis en Tradities

Het christendom wordt wereldwijd door ongeveer 2,4 miljard mensen beoefend, waardoor het de grootste religie ter wereld is. Het begon ongeveer 2000 jaar geleden in het land Judea in het huidige Jeruzalem, Israël. Christenen geloven in het leven en de leringen van Jezus Christus, van wie zij geloven dat hij de Messias of verlosser is voor de hele mensheid. Jezus' leringen waren gericht op liefde, vergeving, vrede en hoop.

Algemene Informatie

Activiteit Bekijken

Woordenschat

Activiteit Bekijken

Vakantie

Activiteit Bekijken

Gelijkenissen en Verhalen

Activiteit Bekijken

Biografie Poster

Activiteit Bekijken

Vergelijk en Contrast

Activiteit Bekijken

Wat is het christendom?

Het christendom begon rond het jaar 0 GT met de geboorte van Jezus Christus in Bethlehem, dat de Stad van David werd genoemd. Tegenwoordig is Bethlehem een Palestijnse stad ten zuiden van Jeruzalem op de Westelijke Jordaanoever. Jezus leefde en leerde in Nazareth en de omliggende gebieden in Galilea, in het huidige Israël. Jezus werd gekruisigd en stierf in Jeruzalem. Deze plaatsen zijn de laatste tweeduizend jaar nog steeds de heiligste plaatsen voor christenen. Sinds de tijd van Jezus heeft het christendom zich naar alle uithoeken van de wereld verspreid en heeft vandaag ongeveer 2,4 miljard volgelingen, ongeveer 30% van de wereldbevolking. Christenen geloven in één God, die volgens hen de schepper van hemel en aarde is. De kernprincipes van de religie draaien om de geboorte, het leven, de dood, de opstanding en de leringen van Jezus Christus als de zoon van God die werd neergezonden om de mensheid redding te bieden.

Jezus' geboorte

Rond 6 BCE - 0 CE werden de landen Judea en Galilea in het hedendaagse Israël geregeerd door het uitgestrekte Romeinse rijk, dat drie continenten besloeg, van Europa tot Noord-Afrika tot het Midden-Oosten. Caesar Augustus was keizer en Israël stond onder de controle van koning Herodes en later zijn zonen. Het Joodse volk had een hekel aan de Romeinse heerschappij vanwege zijn wreedheid en onderdrukking. Ze wachtten op een verlosser of Messias die hen zou verlossen van vervolging en het koninkrijk van David zou herstellen. De verhalen over het leven van Jezus werden enkele decennia na zijn dood, rond 50-150 CE, door zijn volgelingen geschreven. Ze vormen het Nieuwe Testament in de christelijke Bijbel. De vier belangrijkste verslagen van zijn leven of evangeliën, wat 'goed nieuws' betekent, zijn geschreven door Jezus' discipelen of volgelingen, Mattheüs, Marcus, Lucas en Johannes.

De engel Gabriël bezoekt Maria

Deze evangeliën vertellen het verhaal van een jonge vrouw, Maria genaamd, die in het stadje Nazareth woonde toen ze op een avond bezoek kreeg van een engel. Het was de aartsengel Gabriël, dezelfde engel waarover in de Joodse Bijbel wordt geschreven, die verscheen aan Abraham, de vader van het jodendom. De engel Gabriël zei tegen Maria: "Vrees niet, Maria, want je hebt genade gevonden bij God. Zie, je zult een zoon baren en je zult hem Jezus noemen." (Lucas 1:30-31). Dit kwam als een schok voor Mary, die verloofd was met een man genaamd Joseph, maar nog niet getrouwd was. Ze accepteerde dat God wilde dat ze de moeder werd van dit heel speciale kind en vertelde de engel dat ze ermee instemde als een trouwe dienaar van God. Al snel bleek ze zwanger te zijn. Eerst was Jozef boos en geschokt, maar ook hij kreeg in een droom bezoek van de engel en geloofde dat Maria het kind door de Heilige Geest had verwekt.

Maria en Jozef reizen naar Bethlehem

In die tijd dwong Rome de burgers op zijn grondgebied om naar de stad van hun geboorte te gaan met het doel een volkstelling te verzamelen om zijn vermogen om belastingen te innen te helpen. Jozef en Maria moesten naar Bethlehem, waar Jozef vandaan kwam. Het was een lange en zware reis en Mary was al ver in haar zwangerschap. Toen ze in Bethlehem aankwamen, was de stad zo vol mensen voor de volkstelling dat ze nergens konden blijven. Alle herbergen hebben het arme stel weggestuurd. Ten slotte vertelde een vriendelijke herbergier aan Jozef en Maria dat ze bij de dieren in zijn stal mochten logeren. Die nacht kreeg Maria weeën en werd het kindje Jezus geboren. Maria en Jozef wikkelden hun pasgeboren baby in doeken of warme dekens. Omdat ze geen wieg hadden, legden ze Jezus in een kribbe, of voederbak, gevuld met stro. Het is belangrijk voor Jezus' volgelingen dat zijn geboorte niet een van grote luxe was, maar eerder dat het een nederige geboorte was, aangezien Jezus geen machtige en rijke koningen vertegenwoordigde, maar de hele mensheid.

De herders en wijzen verheugen zich

Het verhaal gaat verder dat herders in de buurt op de heuvels buiten Bethlehem een ongewoon heldere ster aan de hemel zagen ten tijde van Jezus' geboorte. Een engel verscheen aan de herders en vertelde hen dat er in Bethlehem een baby was geboren die de Messias zou zijn. Er staat ook geschreven dat in een land ver naar het oosten, drie wijze mannen die de sterren bestudeerden, dezelfde heldere ster aan de hemel zagen die ze nog nooit eerder hadden gezien. Ze geloofden dat het zou kunnen betekenen dat er een grote nieuwe heerser was geboren. Ze volgden de ster naar Bethlehem waar ze de baby Jezus ontmoetten, bogen zich neer om Hem te aanbidden en Hem te eren met geschenken van goud, wierook en mirre.

Kerstmis

Het verhaal van de geboorte van Jezus wordt gevierd als een van de hoogste feestdagen voor christenen. Het wordt Kerstmis genoemd en valt elk jaar op 25 december. Kerstmis wordt gezien als een viering van Gods liefde voor de mensheid en de wereld. Vieringen zijn onder meer het uitwisselen van cadeaus, het geven aan liefdadigheid, het versieren van kerstbomen, het bijwonen van kerkdiensten en feesten met familie. Santa Claus, ook bekend als Father Christmas of St. Nick, is een populaire legende die op kerstavond geschenken brengt aan goed opgevoede kinderen, hoewel hij geen kernfiguur is in het christendom.

Jezus' leven en leringen

Volgens de Bijbel vluchtten Maria en Jozef in eerste instantie met hun kind naar Egypte om te ontsnappen aan de vervolging van koning Herodes. Later keerden ze terug naar Nazareth, waar ze Jezus in hun Joodse geloof grootbrachten. Joseph was timmerman en leerde zijn vak aan zijn zoon. Jezus toonde ook van jongs af aan grote wijsheid en religieuze kennis door moeilijke onderwerpen diepgaand met de rabbijnen te bespreken en indruk op hen te maken met zijn inzichten.

Johannes de Doper doopt Jezus

Ten tijde van Jezus' geboorte had Maria's nicht Elizabeth ook het leven geschonken aan een zoon. Ze noemde hem Jan. Het werd als een wonder beschouwd omdat Elizabeth zo oud was en geen kinderen kon krijgen. Elizabeth en haar man Zacariah geloofden dat Johannes een geschenk van God was. Johannes werd "Johannes de Doper" en wordt beschouwd als een profeet. Toen Jezus 30 jaar oud was, doopte Johannes de Doper hem in de rivier de Jordaan. Johannes geloofde dat Jezus de redder of Messias was die de profetieën hadden voorzegd en predikte dit aan zijn volgelingen.

Jezus en zijn apostelen

Jezus trok zich 40 dagen terug in de woestijn om na te denken en te bidden en toen hij terugkeerde begon hij te onderwijzen wat volgens hem Gods woorden waren over liefde, vergeving en barmhartigheid. Hij reisde door heel Galilea om zowel in synagogen als op straat en op het platteland te prediken voor iedereen die maar wilde luisteren. Er wordt gezegd dat Jezus veel volgelingen had, waaronder 12 hoofddiscipelen, ook wel de apostelen genoemd, die trouw met hem reisden. Ze werden Simon Peter (of Peter), Andrew, James, John, Phillip, Bartholomew, Matthew, Thomas, Simon, Thaddeus, James en Judas genoemd.

Jezus verricht wonderen

Jezus verraste destijds de mensen door vriendschap te sluiten met de armen, de kwetsbaren en de zieken, evenals met de verschoppelingen van de samenleving. Van Jezus wordt gezegd dat hij wonderen heeft verricht, zoals het veranderen van water in wijn, het vermenigvuldigen van vis en brood om 5000 mensen te voeden, het opwekken van een man genaamd Lazarus uit de dood, het lopen op water, het genezen van blinden en het genezen van zieken. Deze wonderen hielpen zijn volgelingen te geloven dat hij inderdaad door God was gezonden. Hij vertelde zijn volgelingen dat liefde voor God en liefde voor je naaste de belangrijkste dingen in het leven zijn. Hij leerde het belang van barmhartigheid, vergeving en mededogen. Jezus predikte dat in de hemel "de laatste de eerste zal zijn", wat betekent dat het er niet om ging hoe rijk of machtig je was, maar in plaats daarvan je liefde voor God en anderen. In Mattheüs 19:24 van de Bijbel wordt gezegd dat Jezus heeft uitgeroepen: "Hoe moeilijk is het voor de rijken om het koninkrijk der hemelen binnen te gaan! Inderdaad, het is gemakkelijker voor een kameel om door het oog van een naald te gaan dan voor iemand die is rijk om het koninkrijk der hemelen binnen te gaan." Hij droeg zijn volgelingen op om de armen en behoeftigen te helpen in plaats van voor zichzelf rijkdom op te potten. Jezus zei: "Zalig zijn de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde beërven."

Romeins leiderschap voelt zich bedreigd door Jezus

Zijn leringen waren een directe uitdaging voor de toenmalige machtsstructuur. Jezus en zijn volgelingen geloofden dat Hij de Messias was, de zoon van God, en dat Zijn leven een vervulling was van de Joodse profetieën. Destijds werd de "zoon van God" genoemd iets dat werd toegeschreven aan machtige Romeinse keizers, niet aan een arme Joodse man uit Nazareth. Zo voelden de Romeinen zich bedreigd door zijn toenemende invloed. Jezus zocht echter geen politieke macht. Hij wordt als volgt geciteerd: "Geef aan Caesar wat van Caesar is, en aan God wat van God is." Desondanks verkeerde hij in direct gevaar.

Jezus' dood

Het laatste Avondmaal

De Bijbel beschrijft dat Jezus wist dat hij door zijn vijanden zou worden gedood en dat het deel uitmaakte van Gods plan. Terwijl de machthebbers tegen hem samenspanden, zou hij met zijn discipelen in Jeruzalem een laatste maaltijd hebben gehad tijdens de Joodse viering van Pesach. Deze maaltijd wordt het Laatste Avondmaal genoemd. Tijdens dit diner zei Jezus tegen zijn discipelen dat een van hen hem zou verraden. Jezus' discipelen geloofden het niet. Hij vertelde hun ook dat de wijn en het brood dat ze zouden eten en drinken, symbolisch zijn lichaam en bloed zouden worden, zodat ze door dit ritueel eeuwig leven zouden hebben. Dit is de reden waarom tijdens christelijke kerkdiensten of mis, wijn en brood ceremonieel aan iedereen wordt gegeven. Het wordt de eucharistie of communie genoemd.

Jezus wordt gekruisigd

Nadat de maaltijd was afgelopen, liet Jezus zijn discipelen achter om te bidden. Terwijl hij weg was, bezweek een van zijn discipelen, Judas, voor de verleiding en vertelde de Romeinse bewakers waar Jezus was. Jezus werd gearresteerd en schuldig bevonden aan het aanzetten tot opstand tegen het Romeinse rijk of het beweren "Koning der Joden" te zijn. Pontius Pilatus, de Romeinse gouverneur van Judea, beval hem door kruisiging te worden geëxecuteerd. Dit was een barbaarse vorm van marteling en executie die destijds door de Romeinen werd gebruikt. Het hield in dat iemand aan een kruis werd genageld en hem liet lijden en sterven. Volgens de evangeliën werd Jezus gemarteld en gedwongen om zijn kruis door de straten van Jeruzalem te slepen naar een heuvel genaamd Golgotha, wat de "plaats van een schedel" betekent. Daar werd Jezus samen met twee dieven gekruisigd. Hij stierf na zes uur lijden. Er wordt gezegd dat Jezus bad: "Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen." De dag dat Jezus werd gekruisigd en stierf wordt door christenen elk jaar op Goede Vrijdag, de vrijdag voor Pasen, gevierd. Het wordt waargenomen door christenen met vasten en gebed. Het wordt Goede Vrijdag genoemd omdat christenen geloven dat door Jezus' grote offer, hij Gods belofte vervulde en de hele mensheid redding werd aangeboden, een leven na de dood in de hemel. In de Bijbel staat: "Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven." - Johannes 3:16.

Jezus' opstanding

Nadat Jezus stierf, werd hij van het kruis gehaald en in een graf gelegd dat uit een grote rots was gehouwen. De ingang van het graf was bedekt met een enorm rotsblok. Op de derde dag zeggen de evangeliën dat Jezus opstond uit de dood, wat de opstanding wordt genoemd. Vrouwen waarvan men dacht dat ze Jezus' naaste discipelen waren, Maria Magdalena en zijn moeder Maria, kwamen vroeg in de ochtend bij het graf aan en ontdekten dat het grote rotsblok opzij was geschoven en het graf leeg. Na zijn opstanding bezocht Jezus zijn discipelen zodat zij er getuige van zouden kunnen zijn dat hij inderdaad weer tot leven kwam. Jezus verscheen aan zijn discipelen en moedigde hen aan om het goede nieuws van zijn leringen te verspreiden. Op de 40e dag na zijn opstanding wordt gezegd dat Jezus ten hemel opsteeg om zich bij God te voegen.

Pasen

Pasen is de dag waarop christenen de opstanding van Jezus Christus vieren. Christenen geloven dat Jezus zichzelf opofferde voor de mensheid, de straf voor de zonden van de mensheid op zich nam en daarmee redding aanbood. Christenen vieren elk jaar Pasen door kerkdiensten bij te wonen en een feestmaal met familie te houden. Het schilderen van "Paaseieren" is gebruikelijk en eieren, kuikens en konijnen zijn populaire paassymbolen van leven en wedergeboorte. Het legendarische (maar niet religieuze) karakter van de paashaas laat snoep en lekkernijen achter voor kinderen om te vinden in een "eierenjacht". Pasen is een dag van feest en hoop en wordt beschouwd als de hoogste feestdag in het christendom.

Verspreiding van het christendom

St. Paul

Jezus' trouwe volgelingen begonnen zijn leringen te verspreiden en werden christenen genoemd omdat ze Christus volgden. Volgens de Bijbel was het 50 dagen na Jezus' dood en opstanding de dag van Pinksteren, toen de Heilige Geest zou zijn neergedaald op Jezus' volgelingen in Jeruzalem als vervulling van een profetie. Dit zou de oprichting van de eerste kerk zijn geweest. Jezus' discipelen verspreidden het "goede nieuws" vanuit Jeruzalem door het hele Midden-Oosten en in de eerste 100 jaar na Jezus' leven verspreidde het christendom zich door het hele Romeinse rijk. Hun boodschap werd echter niet altijd goed ontvangen. In feite werden de meeste vroege volgelingen van Jezus geconfronteerd met dodelijke vervolging. Een van Jezus' volgelingen, Paulus, maakte het tot zijn missie om Jezus' leringen te verspreiden. Er wordt gezegd dat hij 10.000 mijl te voet aflegde om te prediken, kerken te bouwen en de boodschap van Jezus te verspreiden. Hij leerde dat Jezus de Zoon van God was en dat iedereen die in Jezus geloofde, gered kon worden. Hij maakte Joodse leiders boos die deze godslastering beschouwden. Paulus maakte ook de Romeinen boos die hem in de gevangenis stopten en hem executeerden door hem rond 65 GT te onthoofden. De brieven van Paulus aan zijn volgelingen zijn opgenomen in het Nieuwe Testament in de Bijbel.

Vervolging van vroege christenen

De oude Romeinen zagen deze vroege christenen als een bedreiging voor hun politieke gezag. Christenen zouden de traditionele Romeinse goden niet aanbidden en ook de Romeinse keizer niet als een god, wat gebruikelijk was. De leringen van Jezus stonden haaks op de Romeinse waarden van gewelddadige verovering, rijkdom en macht. Toen de stad Rome in 64 GT in een grote brand afbrandde, gaf keizer Nero zelfs de christenen de schuld. Hij maakte de praktijk van het christendom illegaal en christenen werden gemarteld, gevangengezet en vermoord. Velen weigerden echter hun geloof op te geven. Omdat het christendom leerde dat degenen die geloofden een leven na de dood in de hemel zouden hebben, gaf het mensen die tot slaaf waren of in verarmde omstandigheden leefden hoop. De religie bleef zich verspreiden en tegen 300 CE waren er ongeveer 5 miljoen christenen in het hele Romeinse rijk.

Een keerpunt vond plaats in 313 toen de Romeinse keizer Constantijn christenen godsdienstvrijheid verleende en in 395, onder het bewind van keizer Theodosius, werd het christendom de officiële religie van Rome. De paus was het hoofd van de kerk en zat in Rome. Tegenwoordig verblijft de huidige paus Francis II nog steeds in Rome, Italië, in Vaticaanstad. Na de val van het Romeinse Rijk in 476 CE, werd een splitsing duidelijk in sommige van de overtuigingen en praktijken van de oosterse christelijke kerk en de westerse, wat resulteerde in een formele splitsing in 1054 CE. Door deze splitsing ontstonden de rooms-katholieke kerk en de oosters-orthodoxe kerk, die de paus niet als zijn hoofd erkennen.

De reformatie en het protestantisme

Tijdens de Reformatie splitste de kerk zich verder. In 1517 bekritiseerde Maarten Luther , een Duitse monnik, publiekelijk de paus en de katholieke kerk. Dit protest resulteerde in het protestantisme, een tak van de kerk met veel verschillende denominaties vandaag.

De belangrijkste takken van de hedendaagse christelijke kerk zijn katholiek, protestant en oosters-orthodox. Binnen het protestantisme zijn er veel verschillende denominaties, waaronder Baptist, Episcopaal, Evangelist, Methodist, Presbyterian, Lutheran, Anglican, Evangelical, Christian Reform / Dutch Reform, United Church of Christ, Mennonite, Christian Science, Quaker en Seventh-Day Adventist. De vele takken van het christendom kunnen zeer verschillende tradities en praktijken hebben, maar elk geloof blijft gericht op het leven en de leringen van Jezus. Priesters of ministers zijn de spirituele leiders binnen het christendom. In de katholieke en orthodoxe kerken kunnen alleen mannen priester zijn. Vrouwen kunnen nonnen zijn. In veel protestantse kerken kunnen vrouwen echter als priester of dominee dienen.

Kernovertuigingen van het christendom

De kernprincipes van het christendom zijn onder meer:

1. Monotheïsme: het geloof in één God, de schepper van hemel en aarde
2. Het geloof in de Heilige Drie-eenheid : dat God bestaat als de vader, de zoon (Jezus Christus) en de Heilige Geest)
3. Het geloof in het leven, de dood en de opstanding van Jezus Christus als de zoon van God, de verlosser of Messias, die door God werd gezonden om de wereld verlossing te bieden
4. Het geloof dat Jezus weer zal terugkeren op de dag des oordeels
5. Het geloof in het belang van de Heilige Bijbel , waaronder het Oude Testament uit het jodendom en het Nieuwe Testament met de leringen van Jezus
6. Het geloof in het belang van berouw hebben voor je zonden, God liefhebben, je naaste liefhebben als jezelf, barmhartigheid en vergeving

Belangrijke christelijke feestdagen

De belangrijkste feestdagen binnen het christendom zijn Kerstmis en Pasen , die de geboorte en de opstanding van Jezus vieren. De adventstijd is meestal 4 weken voor Kerstmis. In het Latijn betekent Advent "komst" en het is een seizoen van voorbereiding op "de komst van de Heer". Het begint op de vierde zondag voor eerste kerstdag en eindigt op kerstavond 24 december. De focus van het seizoen is de anticipatie op de viering van de geboorte van Jezus Christus en omvat thema's als de hoop op het eeuwige leven en het verlangen naar vrede en gerechtigheid. Een adventskrans symboliseert deze vier weken en heeft 4 kaarsen, één aangestoken op elke zondag voorafgaand aan Kerstmis. De kaarsen symboliseren: hoop, liefde, vreugde en vrede.

De vastentijd is de tijd voor Pasen. Het begint op Aswoensdag en duurt 40 dagen tot Paaszondag, wat staat voor de 40 dagen waarin Jezus in de woestijn doorbracht met vasten, nadenken en bidden. Tijdens de vastentijd worden christenen aangemoedigd om te bidden, te vasten en te geven of "aalmoezen te geven". Vasten kan in de vorm zijn van afzien van bepaald voedsel zoals vlees op vrijdag of het opgeven van iets zoals eten, drinken of een slechte gewoonte. Het geven van aalmoezen kan een sociale zaak zijn, door tijd of geld te geven aan mensen in nood. Christenen reflecteren vaak op hun zonden en stellen doelen om te verbeteren.

Hoewel het christendom misschien is begonnen met een kleine groep volgelingen, hebben zijn leringen zich sinds de tijd van Jezus over de hele wereld verspreid en blijft de religie een essentieel onderdeel vormen van het leven van miljarden mensen over de hele wereld.

Essentiële vragen voor het christendom

1. Wanneer en waar is het christendom ontstaan?
2. Wat zijn enkele belangrijke geloofsovertuigingen en feestdagen in het christendom?
3. Welke voorwerpen of symbolen zijn belangrijk of heilig in het christendom?
4. Waar zijn zijn volgelingen vandaag en hoeveel mensen praktiseren het christendom over de hele wereld?
5. Hoe aanbidden christelijke mensen en wie zijn hun geestelijke leiders?

Veelgestelde Vragen Over het Christendom: Geschiedenis en Tradities

Waaruit is het geloof van het christendom ontstaan?

Met de leringen en bediening van Jezus van Nazareth begon het christendom in de eerste eeuw na Christus in de Levant-regio van het Romeinse rijk.

Wie speelde een belangrijke rol als leider van christenen?

De belangrijkste persoon in het christendom wordt beschouwd als Jezus van Nazareth. Christenen beschouwen hem als de Zoon van God en de Verlosser van de mensheid, en zijn leringen en kruisiging legden de basis voor de ontwikkeling van de christelijke religie. Het christendom wordt tegenwoordig beschouwd als de meest gevolgde religie ter wereld en Jezus wordt beschouwd als één God, de schepper van hemel en aarde.

Welke belangrijke incidenten vonden plaats in het leven van Jezus?

Jezus onderging gedurende zijn hele leven een aantal belangrijke gebeurtenissen, waaronder zijn geboorte in Bethlehem, de tijd die hij besteedde aan het onderwijzen en verrichten van wonderen, zijn kruisiging in Jeruzalem en zijn hemelvaart uit het graf. Al deze incidenten dienen als een les voor de mensheid, vooral voor christenen die geloofden dat Jezus stierf voor de zonden van mensen, zodat zij verlossing kunnen bereiken.