Het Spijsverteringsstelsel en Processen

Label Diagram

Activiteit Bekijken

Woordenschat

Activiteit Bekijken

Discussie Starter

Activiteit Bekijken

Enzymen

Activiteit Bekijken

Verhaal

Activiteit Bekijken

Delen van het Spijsverteringsstelsel

Activiteit Bekijken

Werkblad Labelen

Activiteit Bekijken

De achtergrond van het spijsverteringsstelsel

Het spijsverteringsstelsel is geëvolueerd om zeer efficiënt te zijn in zijn processen, inclusief het extraheren van voedingsstoffen uit eten en drinken. Het spijsverteringskanaal is de doorgang die voedsel van begin tot eind neemt. Voedsel wordt afgebroken met behulp van spijsverteringsenzymen in het lichaam en levert brandstof en voedingsstoffen die we nodig hebben om te leven.

Enzymen zijn biologische katalysatoren die in het lichaam worden gebruikt om biologische processen, zoals de spijsvertering, te versnellen. Verschillende spijsverteringsenzymen werken om verschillende voedingsstoffen af te breken, en pH en temperatuur beïnvloeden de werking van enzymen in de darm. Koolhydraten worden onderverdeeld in meer eenvoudige suikers met behulp van spijsverteringsenzymen zoals carbohydrase en amylase. Deze eenvoudige suikers kunnen vervolgens worden gebruikt bij de ademhaling om het lichaam energie te geven. Eiwitten worden onderverdeeld in aminozuren met behulp van spijsverteringsenzymen zoals protease. De aminozuren kunnen worden gebruikt om nieuwe eiwitten in het lichaam aan te maken. Vetten en oliën (ook bekend als lipiden) worden door enzymen, zoals lipase, afgebroken tot glycerol en vetzuren.

Voedsel komt via de mond het spijsverteringskanaal binnen, waar voedsel wordt gekauwd en gemengd met speeksel dat in de speekselklieren wordt geproduceerd. Mensen hebben verschillend gevormde tanden die verschillende taken uitvoeren bij het mechanisch verteren van ons voedsel. De snijtanden worden gebruikt voor het bijten en scheuren van voedsel. De hoektanden zijn er om voedsel vast te houden en te snijden. Premolaren en kiezen worden gebruikt voor het pletten en kauwen van voedsel. Terwijl voedsel wordt gekauwd, wordt het in kleinere stukjes afgebroken. Speeksel bevat een spijsverteringsenzym dat voedsel verder afbreekt. Het voedsel vormt dan een bal die een bolus wordt genoemd .

De bolus beweegt door de slokdarm (ook bekend als de slokdarm), een fibromusculaire buis die de mond met de maag verbindt en zit achter de luchtpijp en het hart. Het verplaatst voedsel van de mond naar de maag via een proces dat bekend staat als peristaltiek . Peristaltiek is de onvrijwillige samentrekking en ontspanning van spieren langs het kanaal, een actie die het voedsel door duwt met golfachtige bewegingen. Peristaltiek helpt ook voedsel door uw darmen te bewegen.

Het voedsel gaat vervolgens van de slokdarm door een spierklep die de slokdarmsfincter wordt genoemd . De maag is een spierzak weefsel waar het gedeeltelijk verteerde voedsel wordt gemengd met maagsap. Dit bestaat uit maagzuur, dat helpt het voedsel af te breken en ook bacteriën helpt te doden. Omdat het voedsel in de maag wordt afgebroken, produceert het een dikke vloeistof die chyme wordt genoemd. De chyme gaat door de pylorische sluitspier in de dunne darm.

De dunne darm bestaat uit drie delen die bekend staan als de twaalfvingerige darm, het jejunum en het ileum. In de dunne darm wordt voedsel gemengd met spijsverteringsenzymen en gal. Gal wordt geproduceerd in de lever en opgeslagen in de galblaas. Gal helpt bij het emulgeren van lipiden (vetten en oliën). Dit breekt de grote vetdruppeltjes af in kleinere druppeltjes die zorgen voor een groter oppervlak voor het enzym lipase om de lipiden af te breken. Gal neutraliseert ook een deel van het maagzuur. Deze toename van de pH zorgt voor een betere omgeving voor de enzymen om te functioneren. De dunne darm is ook waar verteerde voedingsstoffen worden doorgegeven aan de bloedbaan. Deze absorptie vindt voornamelijk plaats in het ileum, dat het langste deel van de dunne darm is. Er zijn vingerachtige structuren in de darmen die villi worden genoemd, die er zijn om het oppervlak van de darmen te vergroten zodat voedingsstoffen efficiënter in de bloedbaan kunnen worden opgenomen.

De dikke darm is korter en breder dan de dunne darm en bestaat uit twee delen: de dikke darm en het rectum. In de dikke darm wordt water opnieuw opgenomen en worden uitwerpselen in het rectum opgeslagen. De ontlasting wordt uiteindelijk door de anus geleid en verlaat het spijsverteringskanaal. Wanneer uitgestrekt, kan het spijsverteringskanaal 10 meter lang zijn!

Vragen voor het spijsverteringsstelsel

1. Wat betekent het om voedsel te verteren?
2. Hoe wordt voedsel verteerd?
3. Welke rol spelen spijsverteringsenzymen bij de spijsvertering?
4. Hoe is het lichaam aangepast voor de spijsvertering?

Andere ideeën voor spijsverteringsactiviteiten

1. Ontwerp een 'verteringsmachine' op Storyboard That. Ze moeten hun ontwerp labelen en zeggen hoe het lijkt op het echte spijsverteringsstelsel.
2. Vergelijk het menselijke spijsverteringsstelsel met het spijsverteringsstelsel van een ander dier met behulp van een T-kaart.
3. Maak een tijdlijnverhaal met een beschrijving van de belangrijkste wetenschappelijke ontdekkingen van hoe het spijsverteringsstelsel werkt.