Cytuj aktywność połączenia dla Milkweed

Poproszenie uczniów o wybranie ulubionego cytatu lub sceny z książki pozwala im wyrazić, które części historii rezonują z nimi na poziomie osobistym. W ten sposób uczniowie nawiązują połączenie typu „tekst do siebie”, co pokazuje ich zrozumienie postaci i ich rozwoju lub tematów powieści. Uczniowie mogą później udostępniać swoje storyboardy i przeprowadzić krótką dyskusję o tym, co oznaczają dla nich cytaty.

Niektórzy uczniowie mogą w końcu wybrać ten sam cytat, ale mają różne perspektywy. Jest to zawsze interesujące dla uczniów i może otworzyć dyskusję na temat tego, jak nie każdy może czytać te same wersety w ten sam sposób, w oparciu o własne perspektywy i osobiste doświadczenia.

Przykłady cytatów z Milkweed

„A więc Chanuka to osiem dni, kiedy wspominamy ten czas i pamiętamy, aby być szczęśliwymi i dumnymi z bycia Żydami i że zawsze przeżyjemy. To jest nasz czas. Świętujemy siebie. Musimy być szczęśliwi teraz. Nigdy nie wolno nam zapomnij, jak być szczęśliwym. Nigdy nie zapomnij. " - Pan Milgrom do Miszy i Janiny

""Kim jesteś?" Nie rozumiem pytania. - Jestem Uri - powiedział. "Jak masz na imię?"

Podałem mu swoje imię. "Przestań kraść.""

„Ja, Misza Piłsudski, urodziłem się Cyganem gdzieś na ziemi rosyjskiej. Moja rodzina, składająca się z dwóch pradziadków i stu dziewięcioletniej praprababki, podróżowała z miejsca na miejsce siedmioma ciągniętymi wagonami. o czternaście koni. Dziewiętnaście więcej koni ciągnęło za wozami, ponieważ mój ojciec był handlarzem koni. Moja matka przepowiadała losy kartami. "

„Uwielbiałem swoją historię. Gdy tylko usłyszałem te słowa, stałem się moją historią. Kochałem siebie. Przez kilka dni później nie robiłem nic innego, jak tylko patrzeć w lustro fryzjera, zafascynowany twarzą, która się odwzajemniała.

„Misza Piłsudski…” - powtarzałem. „Misza Piłsudski… Misza Piłsudski…” I wtedy już nie wystarczyło patrzeć na siebie i powtarzać sobie moje imię. Musiałem powiedzieć komuś innemu. "

„Pewnego razu wszedłem do domu przez niezamknięte tylne drzwi. […] Przeszedłem przez kuchnię i nagle znalazłem się w drzwiach, wpatrując się w rodzinę ludzi jedzących obiad przy długim stole. Jedzenie, srebro i szkło błyszczały wszędzie. . W środku znajdował się wielki, złocisty pieczony ptak, być może gęś lub indyk. Musiałem ich zaskoczyć, bo cały ruch zatrzymał się, gdy patrzyli na mnie, gdy patrzyłem na stół - ale nie na długo. pierwszy się poruszył. Uważam, że była to pierwsza zasada życia, której się nauczyłem, chociaż była to raczej skurcz mięśni niż myśl w mojej głowie: Zawsze ruszaj się pierwszy. Tak długo, jak to się stanie, będą musieli nadrobić zaległości i nie dałem się złapać. "

„Powiedziałem jej, jak znalazłem niskie miejsce w ścianie i po prostu przeszedłem. Dodałem:„ Mogę iść wszędzie. ”Nie przechwalałem się, po prostu stwierdzałem fakt. Pokochałem mój mały rozmiar, mój prędkość, moja śliskość. Czasami myślałem o sobie jak o robaku lub małym gryzoniu, wślizgującym się w miejsca, których oko nawet nie widzi ”.

„Kiedy się obudziłem, myślałem, że jestem z powrotem na dziedzińcu pod oślepiającym światłem, ale to było tylko słońce w oknie. A wujek Shepsel, podparty na łokciu, wskazywał na mnie i mówił:„ Dlaczego on tu śpi ? On śmierdzi." „Z przykrością informuję”, powiedział pan Milgrom, „że sam nie jesteś ostatnio ogrodem różanym”. Wujek Shepsel walił w podłogę. - On nie jest rodziną.

Pan Milgrom spojrzał prosto na niego. "On jest teraz.""

„Kiedy nic nie masz, łatwo jest odpuścić”.

„Postukał mnie w klatkę piersiową. „Szczęśliwy jest tutaj”. Postukał we własną pierś. "Tutaj."

Spojrzałem poza podbródek. "Wewnątrz?" 'Wewnątrz.' Robiło się tam tłoczno. Pierwszy anioł. Teraz szczęśliwy. Wydawało mi się, że to coś więcej niż kapusta i rzepa ”.

„Kiedy jesteś niczym, możesz wierzyć w cokolwiek”.

„Jesteś niesamowity”, mawiał, a ja czułbym się jak krem z orzechowym sercem ”

„Pomyślałem o kamiennym anioła. Wyobraziłem sobie padający na niego śnieg, dwie klasy śniegu unoszące się na szczytach jego skrzydeł. Tak cicho, oboje, anioł i śnieg. Udawałem, że jestem kamiennym aniołem. Zamknąłem oczy i udawałem tak mocno, jak tylko mogłem, a po chwili byłem przekonany, że czuję, jak skrzydła wyrastają mi z ramion. Chciałem spojrzeć, zobaczyć swoje skrzydła, ale byłem kamieniem anioła, więc nie mogłem się ruszyć ”.

„Oni tu nie mieszkają. Mieszkają w niebie”. Gdzie to jest?' Nie wiem - powiedziałem. - Enos mówi, że jest tutaj, po tej stronie ściany, ale nigdy nie widziałem tutaj anioła. Kuba mówi, że jest w Rosji. Olek mówi, że Waszyngton Ameryka. Co to jest Waszyngton-Ameryka? Enos mówi, że to miejsce bez ścian, bez wszy i mnóstwa ziemniaków ”.

„Szczęśliwy". Nie słyszałem tego słowa, odkąd pan Milgrom wypowiedział je w ostatnią Chanukę. Zadałem mu pytanie, które od tamtej pory myślałem. „Tata, co jest szczęśliwe?" Spojrzał na mnie i na sufit i z powrotem do mnie. „Czy kiedykolwiek skosztowałeś pomarańczy?”, powiedział.

"Jesteś kim jesteś."

„Co to jest? Zastanawiałem się”.

„A więc”, powiedział, „my sami będziemy płomieniami świec.” Położył ręce na piersi. „Poczujcie swoje serca, jakie są ciepłe”.

„Czasami byliśmy miastem dla dwojga”.