Ulubiony cytat z Wolf Hollow

Przegląd Działań

Poproszenie uczniów o wybranie ulubionego cytatu lub sceny z książki pozwala im wyrazić, które części historii rezonują z nimi na poziomie osobistym. W ten sposób uczniowie tworzą połączenie tekstu do siebie, które pokazuje ich zrozumienie postaci i ich rozwoju lub tematów powieści. Uczniowie mogą później udostępnić swoje storyboardy i przeprowadzić krótką dyskusję na temat tego, co znaczą dla nich cytaty.

Niektórzy uczniowie mogą wybrać ten sam cytat, ale mają różne perspektywy. To jest zawsze interesujące dla uczniów, aby zobaczyć i otworzyć dyskusję na temat tego, jak nie każdy może czytać te same wiersze w ten sam sposób, w oparciu o własne perspektywy i osobiste doświadczenia.

Przykłady cytatów z Wolf Hollow

„W roku, w którym skończyłem dwanaście lat, nauczyłem się kłamać”.

„W roku, w którym skończyłem dwanaście lat, dowiedziałem się, że to, co mówię i co robię, ma znaczenie. Tak bardzo, czasami, że nie byłam pewna, czy chcę takiego ciężaru. Ale i tak go wziąłem i nosiłem najlepiej, jak potrafiłem.

„Była jesień 1943 roku, kiedy moje stałe życie zaczęło się kręcić, nie tylko z powodu wojny, która wciągnęła cały świat w bójkę, ale także z powodu mrocznej dziewczyny, która przybyła na nasze wzgórza i wszystko zmieniła. ”

„I zdecydowałem, że mogą być rzeczy, których nigdy nie zrozumiem, bez względu na to, jak bardzo się starałem. Chociaż spróbuję. I że będą ludzie, którzy nigdy nie usłyszą mojego małego głosu, bez względu na to, co mam do powiedzenia. Ale potem pojawiła się lepsza myśl i to była ta, którą zabrałem ze sobą tego dnia: Jeśli moje życie miało być tylko jedną nutą w niekończącej się symfonii, jak mogłem nie wypowiadać jej tak długo i tak głośno, jak ja mógł?"

„Ale wiatr zawsze rozwiewał moje słowa jak cienie chmur, jakby ważniejsze było to, że je powiedziałem, niż kto je usłyszał”.

„Ale pomyśl o tym, jak to jest, gdy twoje ręce są tak zimne, że drętwieją. Jak to jest tylko wtedy, gdy zaczynają się rozmrażać, że zdajesz sobie sprawę, jak bardzo bolą.

„Nasza stara stodoła nauczyła mnie jednej z najważniejszych lekcji, jakich się nauczyłam: że niezwykłe może żyć w najprostszych rzeczach”

„Każdy, kto kiedykolwiek przeszedł od ciepła i jasności do chłodu i ciemności, wie, jak się czułem”.

„I wtedy poczułem pierwszą falę smutku, która przyszła z utrzymywania nowego sekretu”.

„Gdzieś podekscytowanie czekało na mnie jak niepokrojone ciasto”.

„...wolę wiedzieć za dużo niż za mało”

„Mój ojciec patrzył z matki na mnie, jego oczy były pełne pytań. Co powinniśmy teraz zrobić? Skąd mamy wiedzieć, co teraz robić? Ja też nie byłem pewien. Ale wiedziałem, że nie mogę spędzić ani minuty więcej nic nie robiąc. Wiedziałem, że nie mogę dorosnąć i żyć długo ze świadomością, że nie zrobiłem tego, co mogłem. Teraz. Zanim to po raz kolejny nie miało znaczenia.

„Czasami byłem tak zdezorientowany, że czułem się jak łodyga wiatraczka otoczona warkotem i klekotem, ale przez cały ten niespokojny czas wiedziałem, że nie wypada chować się w stodole z książką i jabłkiem i pozwalać wydarzeniom skocz do przodu beze mnie”.

„Wokół nas ptaki obudziły niebo”.

„Nie powiedziałem mu, że umieściłem jego okropne historie w pudełkach i położyłem je na półce z tyłu głowy. Wciąż słyszałem ich cichszą wersję, z ich ciemnego miejsca, poprzez wszystkie inne sprawy, które zajmowały mój mózg, ale nie odkryłbym tych pudeł, dopóki nie będę gotowy, aby ponownie usłyszeć [jego] historie, ponieważ oni chcieli być wysłuchani ”.

„Spałam tak długo i ciężko, że kiedy mama obudziła mnie następnego ranka, byłam dla siebie obca”.

„Niektórzy z nich przeżyją, by stać się owocami równie dobrymi, jak wszystko na ziemi. Inni usychali na gałęzi, zabici przez mróz, zmarnowani”.

„Spędziliśmy w ten sposób trochę czasu, ja zadawałem małe pytania, Toby udzielał mi coraz dłuższych odpowiedzi, aż po prostu rozmawialiśmy, Toby też zadawał mi pytania”.

„Nazywam się Tobias Jordan. Jestem stolarzem z Maryland. I nie zepchnąłem Betty tak dobrze.

„My, dziewczyny z klubu 4-H, zrobiłyśmy flagę do powieszenia w kościele, dodając niebieską gwiazdę za każdym razem, gdy ktoś z miasteczka wyruszał, by walczyć. Kiedy jeden z nich umarł, zmieniliśmy niebieską gwiazdę na złotą. Jak dotąd tylko dwa, ale byłem na ich pogrzebach i wiedziałem, że nie ma w tym nic „tylko””.

„szkoła nie pomogłaby im w walce z Niemcami”.

„Wilk nie jest psem i nigdy nie będzie […] bez względu na to, jak go wychowujesz”.