Ulubiona scena z wojny, która uratowała mi życie

Poproszenie uczniów o wybranie ulubionego cytatu lub sceny z książki pozwala im wyrazić, które części historii rezonują z nimi na poziomie osobistym. W ten sposób uczniowie nawiązują połączenie typu tekst-do-siebie, które demonstruje ich zrozumienie postaci i ich rozwoju lub tematów powieści. Uczniowie mogą później udostępniać swoje storyboardy i przeprowadzić krótką dyskusję o tym, co oznaczają dla nich cytaty.

Niektórzy uczniowie mogą w końcu wybrać ten sam cytat, ale mają różne perspektywy. Jest to zawsze interesujące dla uczniów i może otworzyć dyskusję na temat tego, jak nie każdy może czytać te same wersety w ten sam sposób, w oparciu o własne perspektywy i osobiste doświadczenia.

Przykłady cytatów z wojny, która uratowała mi życie

"Zrozumiałem. W całym swoim życiu nigdy nie skrzywdziłbym Jamiego. Nigdy go nie uderzyłem, ani razu. Teraz stanę się jak mama ”.

"W górę. Chwyć krzesło. Uspokój się. Krok naprzód. Upaść. W górę. Spróbuj ponownie."

„Kiedy sprawy potoczyły się naprawdę źle, mogłem zniknąć w mojej głowie. Zawsze byłam w stanie to zrobić. Mógłbym być wszędzie, na krześle lub w szafce, i nie byłbym w stanie niczego zobaczyć, usłyszeć ani nawet czuć. Po prostu by mnie nie było ”.

„Nie możesz odejść. Nigdy nie będziesz. Utknąłeś tutaj, tutaj w tym pokoju, bomby czy nie ”.

„Nie wiem, co powiedzieć," powiedziała po chwili. „Nie chcę ci kłamać i nie znam prawdy." To była chyba najbardziej uczciwa rzecz, jaką ktokolwiek kiedykolwiek miał powiedział mi."

„Chciałem powiedzieć wiele rzeczy, ale jak zwykle nie miałem słów na opisanie myśli w mojej głowie”.

„W takim razie zrobiłem to, co powinienem był zrobić na początku. Nauczyłem się chodzić ”.

„To my, pomyślałem. Jamie i ja. Wpadliśmy do króliczej nory, wpadliśmy do domu Susan i nic nie miało sensu, wcale, już nie.

„Potem było łatwo. To była najbardziej niemożliwa rzecz, jaką kiedykolwiek zrobiłem, ale była też łatwa. Trzymałem się Jamiego i szedłem naprzód ”.

„Gapiłem się na gazetę. Powiedziałem: „To nie jest czytanie. To jest rysunek ”. - Pisanie - poprawiła. „To jest jak guziki i obszycia. Musisz się ich nauczyć, zanim będziesz mógł szyć na maszynie. Musisz znać swoje listy, zanim będziesz mógł czytać. ” Tak przypuszczam, ale było nudno. Kiedy to powiedziałem, wstała i napisała coś na dole kartki. "Co to jest?" Zapytałam. - „Ada to zrzęda” - odpowiedziała. „Ada to zrzęda” - skopiowałem na końcu mojego alfabetu. Zadowolił mnie ”.

- A nawet jeśli wydawało się, że mama mnie nienawidzi, to musiała mnie kochać, prawda? Musiała mnie kochać, ponieważ była moją mamą, a Susan była po prostu kimś, kto utknął, opiekując się mną i Jamiem z powodu wojny.

„Zwycięstwo”, powiedziała, „oznacza pokój”.

„W jakiś sposób Święta Bożego Narodzenia sprawiały, że czułam się w środku niespokojna. Cała ta rozmowa o byciu razem, byciu szczęśliwym i świętowaniu - wydawało się groźne. Jakbym nie powinien być tego częścią. Tak jak mi nie pozwolono. Susan chciała, żebym był szczęśliwy, co było jeszcze bardziej przerażające ”.

- Ale teraz, myśląc wstecz, wydawało się trochę głupie być nieszczęśliwym z powodu sukienki, gdy piloci nie żyli. Gdybym miał to zrobić, przynajmniej poznałbym ich imiona ”.

„Chciałem, żeby mama była jak Susan. Naprawdę nie ufałam Susan, że nie będzie taka jak mama.

„Czujesz się bezpieczniej w swojej sypialni, ale tak naprawdę w schronisku jesteś bezpieczniejszy”. Nie miało znaczenia, jak się czułem. Kazała mi wchodzić do schronu za każdym razem, gdy zawodziły syreny. Przyszli ludzie i usunęli wszystkie drogowskazy z dróg wokół wioski, aby Hitler nie wiedział, gdzie jest, kiedy najechał Hitler. Kiedy najechał, mieliśmy pochować nasze radio. Jamie wykopał już dla niego dołek w ogrodzie. Kiedy Hitler najechał, mieliśmy nic nie mówić, nic nie robić, aby pomóc wrogowi. Gdyby najechał, gdy ja jeździłem konno, miałem natychmiast wrócić do domu, tak szybko, jak to możliwe, najkrótszą drogą. Wiedziałbym, że to inwazja, a nie nalot, bo wszystkie dzwony kościelne będą dzwonić.

„Nie wiedziałem, co robić. Susan była tymczasowa. Moja stopa była trwała ”.

„Nie chcę po prostu przeżyć”

„Nie byłam zrelaksowana. Miałam na sobie zieloną sukienkę. Założyłem go, kiedy przyszedłem przed wizytą do Butter, ponieważ wiedziałem, że sprawi przyjemność Susan, i tak się stało. Przeczesała moje włosy i rozluźniła je, zawiązując moją nową zieloną wstążkę wokół mojej głowy. - To wstążka Alice - powiedziała. - Dziewczyna z twojej książki, Alice, nosi takie włosy. Czułem się jak oszust. Było gorzej niż wtedy, gdy próbowałem mówić jak Maggie. Oto ja, wyglądam jak Maggie. Wygląda jak lśniąca, jasna dziewczyna ze wstążkami do włosów. Wygląda jak dziewczyna z rodziną, która ją kocha ”.

- Powiedzenie czegoś głupiego nie czyni cię głupim - stwierdziła Susan. „Na szczęście dla nas wszystkich”.

„Jeden krok, pomyślałem. Krok po kroku."