Akcja Al Capone Does My Shirts: A Tale from Alcatraz dzieje się podczas Wielkiego Kryzysu w 1935 roku. Opowiada o 12-letnim Moose Flanagan i jego siostrze Natalie, która ma autyzm. Kiedy ich ojciec dostaje pracę jako elektryk na Alcatraz, rodzina przenosi się tam, a rodzeństwo musi przystosować się do życia na wyspie, na której mieszkają jedni z najniebezpieczniejszych przestępców na świecie!
Poproś uczniów, aby napisali do siebie, łącząc się z Al Capone Does My Shirts, wybierając swój ulubiony cytat lub scenę i ilustrując, co to dla nich oznacza.
Tekst Storyboardowy
Ulubiona scena w Al Capone CZY koszule
Niewiele jest rozumiana na temat autyzmu w 1930 roku. Wyzwania związane z autyzmem Natalie powodują wiele stresu dla rodziny i nie mają dużego wsparcia. Nie zawsze znają najlepsze sposoby, aby jej pomóc, a wokół autyzmu jest wiele nieporozumień. Na przykład psycholog powiedział pani Flanagan, że przyczyną było to, że nie poświęcała jej wystarczająco dużo uwagi. Łoś zastanawia się, czy miał z tym coś wspólnego, odkąd wyzwania Natalie zaczęły się, kiedy się urodził. W poruszającej scenie pan Flanagan zapewnia syna, że wie na pewno, że Łoś nie jest winny i nie powinien się obwiniać.
„” Tato. . . czy sprawiłem, że Natalie jest taka, jaka jest? Pytanie wydaje się pochodzić gdzieś głęboko we mnie... - Coś, co zrobiłem? Powiedziałeś, że pogorszyła się, kiedy miała trzy lata. Wtedy się urodziłem. Czy to ja?”.... - Łoś. - Mój tata chwyta mnie za ramiona i patrzy mi prosto w oczy. „Nie wiem”, mówi, biorąc łzy w płucach, „co sprawiło, że Natalie była [taka, jaka jest]. Nie sądzę, żeby ktokolwiek o tym wiedział. Ale ja to wiem… Absolutnie na pewno. nie miał z tobą nic wspólnego."