Życie, jakie znamy, nie istniałoby bez Słońca. Ta kula gazu emituje ogromne ilości promieniowania, które podtrzymuje życie na Ziemi od milionów lat i jest klasyfikowana jako gwiazda. Poniższe ćwiczenia wprowadzą uczniów w cykle ciągu głównego i masywnych gwiazd, a także reakcje syntezy jądrowej.
Mgławica to chmura pyłu i gazu, która zapada się pod własnym ciężarem. Gdy chmura się zapada, robi się cieplej. Kiedy osiągnie określoną temperaturę, zaczyna się fuzja jądrowa.
Na tym etapie ciśnienie reakcji jądrowych jest równoważone siłą grawitacji. Gwiazda wyda na tym etapie miliony lub miliardy lat, w zależności od jej wielkości.
Kiedy skończy się paliwo jądrowe, gwiazda powiększa się. Gdy gwiazda rośnie, zewnętrzne warstwy chłodzą, nadając gwiazdce czerwony kolor.
Rdzeń gwiazdy zapada się, powodując gwałtowną eksplozję i wyrzucając zewnętrzne warstwy gwiazdy w kosmos.
Po wybuchu pozostaje bardzo gęsty rdzeń znany jako gwiazda neutronowa.
Jeśli gwiazda jest wyjątkowo duża, może powstać bardzo gęsta gwiazda neutronowa, znana jako czarna dziura. Czarna dziura to przestrzeń kosmiczna, w której grawitacja jest tak silna, że nawet światło nie może uciec.