I wojna światowa, znana również jako Wielka Wojna, była globalnym konfliktem, który objął większość Europy wraz z częściami Azji, Bliskiego Wschodu i Stanów Zjednoczonych. Ponieważ na początku XX wieku w całej Europie narastały napięcia, iskra, która rozpaliła I wojnę światową, została zapalona w Bośni wraz z zabójstwem arcyksięcia Franciszka Ferdynanda. Dowiedz się więcej dzięki Storyboard That.
Na początku XX wieku militarne przełomy zmieniły siłę i możliwości sił zbrojnych na całym świecie. Innowacje szybko doprowadziły do globalnej konkurencji, ponieważ kraje zaczęły gromadzić zapasy broni, zwiększać swoje rozmiary wojskowe i mobilizować te jednostki do konfliktu.
KONKURENCJA IMPERIALNA
GŁÓWNE przyczyny I wojny światowej
W latach 1870-1914 powstała sieć sojuszy między światowymi mocarstwami. Trójprzymierze z 1882 roku połączyło Niemcy, Austro-Węgry i Włochy, podczas gdy Potrójna Ententa z 1907 roku połączyła Francję, Wielką Brytanię i Rosję. W 1914 r. Sojusze te wywołały efekt domina w konflikcie, w którym kraje zostały wciągnięte do wojny, aby chronić swoich sojuszników.
NACJONALIZM
Od 1870 do 1914 roku na całym świecie przetoczyła się era nowego imperializmu. Narody europejskie prowadziły agresywną politykę imperializmu. Kraje takie jak Wielka Brytania i Francja rozszerzyły swój zasięg na cały świat. Wraz ze wzrostem kolonizacji rosła konkurencja i napięcie między światowymi mocarstwami o ziemię i zasoby.
Nacjonalizm to głębokie poczucie patriotyzmu dla własnego kraju. W związku z powstaniem przedwojennego imperializmu i poszerzającymi się granicami narody rozwinęły poczucie wyższości i stawiły swoje interesy daleko przed innymi. Nacjonalizm dał narodom zbytnią pewność siebie co do ich potęgi militarnej, co pomogło przygotować grunt pod I wojnę światową.