„Drzewo trucizny” zostało opublikowane w zbiorze poezji Williama Blake'a z 1794 r. zatytułowanym Songs of Experience. Jak sugeruje tytuł kolekcji, „A Poison Tree” zagłębia się w ciemniejszą stronę ludzkiego umysłu, odnosząc się do katastrofalnych skutków tłumionego gniewu.
Po parafrazie drzewa zatruwczego - analiza wierszy william blake
Tekst Storyboardowy
PIERWSZA ZWROTKA
Nie mogę uwierzyć, że złamałeś mi piłą łańcuchową!
Tak mi przykro!
K
Ugh. HiM ponownie. Nienawidzę tego głupca.
Głośnik mówi swoim przyjaciołom, co go zdenerwowało, pracują, a mówca już się nie gniewa. Głośnik nie mówi swojemu wrogowi, co go złości. Kiedy butelkuje to, jego gniew rośnie.
DRUGA ZWROTKA
Hej, człowieku, dobrze cię widzieć!
Głośnik wyobraża powody, aby obawiać się swojego wroga. Jego lęki i frustracje zwiększają jego wrogość. Ale mówca nie jest uczciwy wobec swojego wroga. Uśmiechnął się do niego i zachowywał się przyjaznie, budząc oszustwo w relacjach pozbawionych zaufania.
TRZECIA ZWROTKA
Gniew mówiącego jest jak błyszcząca trucizna, która przyciąga zarówno mówcę jak i jego wroga. Gniew i nienawiść stają się atrakcyjne dla mówcy, a jego wróg zostaje oszukany przez jego oszustwo.
CZWARTA STULA
Wróg stara się wykorzystać głośnik, ale mówca jest o krok przed nim. Głośne truciznę głośnika i zabija swojego wroga.