The Color Purple is een van de meest bepalende romans in Afro-Amerikaanse fictie. Het verhaal volgt het leven van Celie, een Afro-Amerikaanse vrouw die tijdens het Jim Crow-tijdperk in het zuiden woont.
De vrouwen van de roman besteden veel tijd het navigeren mannen regels. Celie moet tenen rond haar stiefvader en Albert; Sofia is de steek gelaten door Harpo omdat ze niet zal voldoen; Shug tart alle normen door het verlaten van haar kinderen en het nastreven van haar zangcarrière en geluk; Nettie moet een evenwicht in de Olinka stam als een vrouw die niet van Samuel's vrouw, en niet de moeder van de kinderen te vinden. De vrouwen van de Olinka stam smeden van een echte gemeenschap met elkaar en alleen maar genieten van hun echtgenoten.
Shug's zangcarrière graanschuren haar een levensstijl van haar keuze. Haar lied voor Celie verbindt ze, en maakt Celie het gevoel alsof ze voor een keer iets waard. Squeak of Mary Agnes, vindt haar eigen identiteit los van Harpo door te zingen. Nettie merkt op dat vrouwelijke werknemers in Afrika, zelfs na een dag hard work-- zingen misschien omdat ze te moe om iets anders te doen. Het is een manier van leven, een gemeenschap, een identiteit, en een bron van kracht en verwantschap voor veel mensen in de roman.
DE KLEUR PAARS
DE BRIEVEN
Shug Celie vertelt dat God geniet ervan als mensen zelf genieten. Terwijl christenen meestal wijzen op wijden hun leven aan hem te behagen, God houdt ook van om te behagen. Ze zegt dat ze denkt dat het waarschijnlijk boos God, als we lopen door de kleur paars in een veld en negeer het-- het is een ding van schoonheid die hij hier heeft gezet voor mensen om van te genieten, en dus moeten we. Op dezelfde manier, zich overgeeft zichzelf in het geluk van haar relatie met Shug, Celie vindt schoonheid en verbindt met de geest van God.
De letters zijn een levensader tussen Celie en de wereld om haar heen, en tussen Celie en Nettie. Het houdt hun relatie in leven, en laat zien hoe zij loyaal aan elkaar zijn gebleven, ondanks de afstand en tijd. Celie vindt doel door middel van het schrijven van haar gedachten op papier, te voelen van haar het leven zo is; op dezelfde manier, Nettie vindt ook doel door middel van het bijwerken van Celie op haar eigen welzijn en dat van haar kinderen, samen met het opleiden Celie over Afrika, de Olinka en geschiedenis.