„Harrison Bergeron”, opowiadanie napisane przez Kurta Vonneguta juniora w 1961 roku, wyobraża świat za 120 lat, w którym rząd przejął całkowitą kontrolę nad wolną myślą i w końcu osiągnięto całkowitą równość – oczywiście za cenę.
Ma 47 funtów. Torebka z pierza na szyi; Posiada nadajnik radiowy w jego uchu; Oczy są krwotoczne i łzawiące od dźwięków ucha; Blady i drżący
"George żartował z niejasnym pojęciem, że tancerze nie powinni być niepełnosprawni, ale nie dał się z tym pogodzić, zanim inne hałasy w jego uchu rozproszyły myśli".
Ma ponadnormatywną inteligencję; Często próbuje myśleć o rzeczach, które mogłyby zaprzeczyć rządowi, ale nie jest w stanie skoncentrować się z powodu nadajnika radiowego w uchu; Zmęczony i zmęczony