Ruth Bader Ginsburg Kimdi?

Ruth Bader Ginsburg (1933-2020), yaşamı boyunca kadın hakları, oy hakları ve eşit haklar için savaşan bir akademisyen, avukat ve Yüksek Mahkeme Yargıcısıydı. 2020'de ölene kadar 27 yıl Yargıtay'da görev yaptı.

Ruth Bader Ginsburg Kimdi?

Bu Örneği Kopyala — Veya — Kendi Storyboard'unuzu Yapın

Daha fazla seçenek

Ruth Bader Ginsburg'un Hayatı ve Mirası

Eğitim: Cornell'deki sınıfından birincilikle mezun olduktan sonra, Ginsburg, Harvard Hukuk Fakültesi'ne 500'ün üzerindeki sınıfındaki 9 kadından biri olarak kaydoldu. Hukuk fakültesi dekanı kadınları sorguladı: " nitelikli adam? " Açıkça ayrımcılık ve cinsiyetçilik olağandı, Ginsburg kadın olduğu için Harvard'daki bazı hukuk kütüphanelerinden bile men edildi. Ancak bu RBG'yi durdurmadı! Yine sınıfının en iyisiydi ve hatta Harvard Law Review'un ilk kadın üyesi oldu. Ne yazık ki, 1956'da Ginsburg'un kocası Marty kanserden muzdaripti ve kapsamlı tedaviye katlanmak zorunda kaldı. Ginsburg sadece kendi derslerine devam etmekle kalmadı, aynı zamanda küçük kızları Jane'e bakmaya devam ederken Marty için derslerinde de notlar aldı. 1956'da Marty, Harvard Hukuk Fakültesi'nden mezun oldu ve New York City'de bir firmada pozisyon teklifi aldı. Ruth, Harvard'dan ayrıldı ve New York'taki Columbia Hukuk Fakültesi'ne transfer oldu. Yine orada Hukuk İncelemesine seçildi ve 1959'da yine sınıfında birincilikle mezun oldu!

Erken Yasal Kariyer: Ginsburg'un olağanüstü akademik başarılarına rağmen, birçok hukuk firması kadınları işe almayı reddettiği için birçok istihdam fırsatından men edildi. Ginsburg, 1959-1961 yılları arasında ABD Bölge Yargıcı Edmund L. Palmieri'ye katip olarak iş buldu. 1961–1963 arasında Columbia Hukuk Fakültesi'nde araştırma görevlisi ve müdür yardımcısı olarak görev yaptı.

1963-1972 yılları arasında Ginsburg, Rutgers Üniversitesi'nde Hukuk Profesörü idi. Rutgers'de, sırf maaşı iyi olan bir kocası olduğu için aynı iş için erkek meslektaşlarından daha az para kazanacağı bildirildi. Rutgers'a karşı dava açmak için diğer kadın profesörlerle bir araya geldi ve kazandılar! Ginsburg ayrıca ikinci hamileliğini oğlu James'le birlikte saklamak zorunda kaldı. Bilindiği takdirde kontratının yenilenmeyeceğinden korkuyordu çünkü kadınlar o sırada hamile kalmaktan sık sık kovuluyordu.

1971'de Ginsburg, Reed ile Reed arasındaki ilk davasını Yüksek Mahkeme'ye açtı. Bu durumda, bir karı koca boşandı ve ardından oğlunu kaybetme trajedisi yaşadı. Karısı, oğlunun mirasının vasisi olmak için başvuruda bulundu, ancak kadın olduğu için kaybetti. Ginsburg, kadınların ve erkeklerin, mülklerin uygulayıcıları olarak eşit olarak değerlendirilmesi gerektiğini savundu. O kazandı! Bu, Ginsburg'un savunacağı birçok cinsiyet ayrımcılığı davasından ilkiydi.

1972-1980 yılları arasında Ginsburg, Columbia Hukuk Fakültesi'nde Profesör olarak başka bir öğretmenlik işi kazandı. Columbia'da Ginsburg, okulun kadrolu ilk kadını oldu. Profesör iken Ginsburg, Amerikan Sivil Özgürlükler Birliği'nin Kadın Hakları Projesi'nin de direktörüydü. Kadın Hakları Projesi, cinsiyet temelinde ayrımcılık yapan yüzlerce federal yasayı inceledi. Kadınlara eğitim, istihdam, ipotek, kredi kartları, barınma, hapishane ve ordu alanlarında ayrımcılık yapıldı. Bazı durumlarda o zamanki düşünce, kadınlara bir koruma yöntemi olarak farklı muamele edilmesi gerektiğiydi, örneğin işte 15 lb'den fazla kaldırmaya gerek duyulmaması veya gece geç saatlerde çalışmaya gerek duyulmaması. Ginsburg daha sonra 1975'te Weinberger - Wiesenfeld'i tartışarak bu konudaki düşüncesini şöyle açıkladı: "Cinsiyet çizgisi ... kadınları bir kaide üzerinde değil, bir kafeste tutmaya yardımcı olur."

Kendi Storyboard'unuzu oluşturun

Ücretsiz deneyin!

Dönüm Noktası Cinsiyet Ayrımcılığı Vakaları

1973-1980 yılları arasında ACLU'nun Baş Hukuk Müşaviri olarak Ginsburg, ABD Yüksek Mahkemesi önünde cinsiyet eşitliğinin yolunu açan 6 davayı savundu.

• 1973 yılında, Frontiero - Richardson davasında , ABD Hava Kuvvetlerinde bir kadın teğmen olan Frontiero, bir erkek ve kadın olduğu için kocası için yardım başvurusunda bulunma hakkına sahip değildi. Ginsburg, bunun Anayasa'nın Yargı Süreci Maddesini ihlal ettiğini ve 8-1 kararıyla kazandığını savundu.
• 1975 yılında, Weinberger - Wiesenfeld davası , eşi doğum sırasında ölen bir adamla, ölümünden sonra küçük oğluna bakabilmek için Sosyal Güvenlik yardımı talep eden bir adamla ilgiliydi. O bir erkek, dul olduğu için, sadece dul kadınlara uygulanan menfaatler olarak nitelendirilmiyordu. RBG, bu babanın cinsiyetine dayalı olarak Sosyal Güvenlik yardımlarından yararlanma hakkını reddetmenin anayasaya aykırı olduğunu ve oybirliğiyle alınan bir kararla kazandığını savundu!
• Yine 1975'te, Edwards - Healy davasında , kadınların Louisiana'daki jürilerde görev yapmalarına, yazılı olarak hizmet vermeyi talep etmedikçe izin verilmedi. Ginsburg, bunun Anayasa'nın Eşit Koruma Maddesini ve Yargı Usulü Maddesini ihlal ettiğini savundu. Yargıtay, Louisiana yasasını anayasaya aykırı olarak reddetti.
• 1977'de Califano v. Goldfarb davası, dul bir kişinin Sosyal Güvenlik Yasası uyarınca hayatta kalanların yardımları için başvurduğu ve "ekmek kazanan" olmadığı için reddedildiği başka bir davadır. Ginsburg, bu kanunun anayasaya aykırı olduğunu ve Yargı Usulü Maddesini ihlal ettiğini savundu. Cinsiyet temelinde ayrımcılığa karşı bu dönüm noktası niteliğindeki zafer, Ginsburg'un emsal teşkil eden daha önceki davalarında mümkün oldu.
• Missouri, 1979'da jüri görevini kadınlar için isteğe bağlı hale getirdi. Bu nedenle, jüriler çoğunlukla sadece erkekti. Duren - Missouri davasında , Billy Duren, tamamı erkek olan bir jüri tarafından birinci derece cinayet ve hırsızlıktan suçlu bulundu. Ginsburg, tamamı erkek olan bir jürinin Duren'in adil yargılanma hakkının ihlali olduğunu, çünkü topluluğun adil bir kesiminden seçilmiş bir jüri olmadığını savundu. Ginsburg ayrıca, kadın jürisinin görevini isteğe bağlı hale getirmenin kadınların hizmetinin erkeklerden daha az değerli olduğu perspektifini yarattığını savundu.

Yargıtay davaları

Ginsburg 96-3 oyla onaylandı ve 10 Ağustos 1993'te Yüksek Mahkeme'ye ortak yargı olarak katıldı. İşte başkanlık ettiği önemli davalardan bazıları:

• 1996'da Amerika Birleşik Devletleri - Virginia davasında , hükümetin finanse ettiği okulların kadınlara erişimi engellememesi gerektiğine hükmeden mahkemenin çoğunluk görüşünü yazdı. Virginia Askeri Enstitüsünün erkeklere özel politikasının 14. Değişikliğin eşit koruma maddesini ihlal ettiğine karar verdi.
• 1999 yılında Olmstead - LC davasında mahkeme, güvenli bir psikiyatri merkezinde kalmaları emredilen zihinsel engelli iki kadın lehine karar vermiştir. Toplum temelli bir programda başarılı olabilmeleri için değerlendirildiler, ancak bu fırsatları reddedildi. Yargıtay, engelli insanların haklarını kabul eden kadınların lehine karar verdi.
• 2015 yılında Obergefell - Hodges davasında , Yüksek Mahkeme LGBTQ Amerikalılar için bir zaferde eşcinsel evlilik yasaklarının anayasaya aykırı olduğuna karar verdi. Bu 5-4 karar, her eyalette eşcinsel evliliği yasallaştırdı.
• 2016 yılında Whole Woman's Health - Hellerstedt davasında Yüksek Mahkeme, HB2 yasası gibi bir kadının kürtaj hakkına aşırı kısıtlamalar getiren eyalet düzenlemelerinin kaldırılması gerektiğine karar verdi.

Ünlü Muhalifler

Ginsburg'un muhalifleri bile (çoğunluğun kararıyla anlaşmazlığı ifade eden görüşler), çoğunluk ile hüküm sürdüğü zamanki kadar etkili ve etkili olabilir.

• 2000 yılında Bush v. Gore davasında , hatalı oylama makineleri nedeniyle çok sayıda yanlış sayılan oyların yer aldığı tartışmalı başkanlık seçiminin ardından, Yüksek Mahkeme Florida'da yeniden sayımı durdurdu ve ardından Bush'u kazanan ilan etti. Muhalif görüşüne göre, Ginsburg ünlü bir şekilde, "Muhalefet ediyorum" yazdı. Bu, adaletin “saygıyla muhalefet ediyorum” yazdığı geleneksel muhalif görüşlerin yazılma biçiminden bir sapmaydı.
• 2007 yılında Ledbetter - Goodyear Tire & Rubber Company davasında , Lilly Ledbetter emekli olduktan sonra yıllardır aynı pozisyondaki erkeklerden çok daha az kazandığını keşfetti. Ancak çoğunluk, Medeni Haklar Yasası'nda ayrımcılıkla ilgili haber yapmak için bir sınırlama statüsü olduğu ve zaman geçtiği için ona karşı karar verdi. RBG, muhalefetinde “Tazminat eşitsizlikleri. . . genellikle gözden gizlenir ”ve“ Mahkeme kadınların ayrımcılığın kurbanı olabilmesinin sinsi yolunu anlamıyor ”. Yıllar sonrasına kadar Ledbetter'in ücret eşitsizliğinin farkında olmamasının makul olduğunu ve bunun farkında olmadığı için bunun doğru ya da adil olmadığını düşünüyordu. Ginsburg, kuralı değiştirmek için "topun Kongre mahkemesinde olduğunu" söyledi. Bu nedenle, 2009 yılında Başkan Barack Obama, Sivil Haklar Yasası'nın sınırlama hükümlerini genişleten ve kadınların eşit işe eşit ücret almasını garanti eden Lilly Ledbetter Adil Ödeme Yasasını imzaladı.
• 2013 yılında, 1965 Oylama Hakları Yasası, Yüksek Mahkemenin, Seçmen Hakları Yasası'nın temel hükümlerinden birini kaldıran ve oylamada ırkçı önyargı geçmişi olan devletlerin yeni oylamadan önce izin almasını gerektiren Shelby County v. kanunlar. Shelby County,% 70 Afrikalı Amerikalı olan bir bölgeyi değiştirerek, yalnızca% 29 Afrikalı Amerikalı ile bir bölgeyi değiştiren bölge sınırlarını yeniden çizdi, bu da belediye meclisinin yalnız Afrikalı Amerikalı üyesinin koltuğunu kaybetmesine neden oldu. Mahkeme 5-4 kararı ile eyaletler üzerindeki bu “ön netlik” kısıtlamalarının geçerliliğini yitirdiğine ve artık gerekli olmadığına karar verdi. Ginsburg muhalefetinde şöyle yazdı: "İşe yaradığında ve ayrımcı değişiklikleri durdurmak için çalışmaya devam ederken ön tedbirleri atmak, ıslanmadığınız için şemsiyenizi yağmur fırtınasında atmak gibidir." Bu karardan bu yana geçen yıllarda, birçok eyalette daha katı seçmen kimlik yasaları ve oylamada postayla gönderilmeye ilişkin kısıtlamalar ve diğer engeller ortaya çıktı ve milyonlarca Amerikalının oy kullanma hakkını etkili bir şekilde yok etti; Amerikalılar.