Şair X'ten En Sevilen Alıntı

Faaliyete Genel Bakış

Öğrencilerin kitaptan en sevdikleri bir alıntıyı veya sahneyi seçmeleri, hikayenin hangi bölümlerinin kendileriyle kişisel düzeyde yankılandığını ifade etmelerini sağlar. Bu şekilde öğrenciler, karakterleri ve onların gelişimini veya romanın temalarını anladıklarını gösteren bir metin-kendi bağlantısı kurarlar. Öğrenciler daha sonra storyboard'larını paylaşabilir ve alıntıların kendileri için ne anlama geldiği hakkında kısa bir tartışma yapabilirler.

Bazı öğrenciler sonunda aynı alıntıyı seçebilir, ancak farklı bakış açıları olabilir. Bu, öğrenciler için her zaman ilginçtir ve herkesin kendi bakış açılarına ve kişisel deneyimlerine dayanarak aynı satırları nasıl aynı şekilde okuyamayacağına dair bir tartışma başlatabilir.

Şair X'ten Alıntılar Örnekleri

Bakışları ve sözleri / olmanı istedikleri her şeyle ağırdır. / Bir yük gibi hissetmek nankörlüktür. / Kendi doğumuma içerlemek nankörlüktür. / Biliyorum ki Twin ve ben birer mucizeyiz. / Her gün hatırlatmıyor muyuz?

Yaralı parmak eklemlerine bakıyorum. / Ona nasıl öğretildiğini / inancını tam olarak biliyorum.

Ve bu elma hakkında, / Tanrı neden açıklamadı / neden yiyemediler? / Havva'yı meraklandırdı / ama onu kullanmasını beklemiyor muydu? / Elma bir metafor değilse? / İncil'in tamamı bir şiir mi? / Metafor ne değildir? / Bunların herhangi biri gerçekten oldu mu?

Beni / merak ettiren / başkent ALLAH hakkında / Kutsal bir üçlü hakkında / anneyi içermeyen herhangi bir şey değil.

Tanrı'nın bana hayat vermesinin ne anlamı var / eğer onu kendim gibi yaşayamayacaksam? / Emirlerini dinlemek neden kendi sesimi kapatmam gerektiği anlamına geliyor?

Şair siyahi olmaktan, kadın olmaktan / güzellik standartlarının nasıl güzel olmadığını gösterdiğinden bahsediyor. / Ellerini ve yüzünü izlerken / doğrudan benimle konuşuyormuş gibi hissederek / üç dakika boyunca nefes almadım. / Başka kimsenin sahip olduğunu bilmediğim düşünceleri söylüyor. / Biz farklıyız, bu şair ve ben. Görünüşte, bedende / arka planda. Ama onu dinlediğimde çok da farklı hissetmiyorum. Duyduğumu hissediyorum.

Ben küçükken / Mami benim kahramanımdı. / Ama sonra göğüslerimi büyüttüm / ve bana her zaman ekstra sert davransa da / dikkati başka bir şeye dönüştü, / sanki beni / rahibeye dönüştürmek istedi / asla olamazdı.

Ve o zaman adetim geldiğinden beri bildiğim şeyi biliyordum: / bedenim beladaydı. Tanrı'nın bana verdiği bedenden / beladan dua etmem gerekiyordu. Vücudum bir problemdi. / Ve bu çocukların hiçbirinin bunu çözmesini istemedim. / Bu vücuda sahip olduğumu unutmak istedim.

Ancak iş anlaşmaları bile vaatlerdir. / Ve hala bir kilisede evlendik. / Ve böylece ondan / ilk aşkıma / geri dönmek için elimden geleni yapmama rağmen hiç uzaklaşmadım. / Ve onay sana atabileceğim son adım.

Hatırlamıyorum / en son ne zaman insanlar susmuştu / ben konuşurken, aslında dinliyordum. / Aman'dan beri değil. / Ama dinlenildiğini hissetmek için ona ihtiyacım olmadığını bilmek güzel. / Küçük sözlerim / bir an için önemli hissediyorum. / Bu, bağımlısı olabileceğim bir duygu.

Aslında / İngilizce dersinde elimi kaldırıyorum ve Bayan Galiano'nun sorusuna cevap veriyorum. / Çünkü en azından burada onunla, / Sözlerimin doğru olduğunu biliyorum.

Çünkü bu geceki şiirlerin çoğu / biraz kendi hikayelerimiz gibi geldi. / Gördüğümüz ve gördüğümüz gibi. / Ve bunu başkası için yapsaydım ne kadar çılgın olurdu?

Başka şiirim yok. Beynim bomboş. / Ağzımdan bir kükreme gözyaşı. / "Yak onu! Yak onu. / Şiirlerin olduğu yer burası," diyorum / yumruğumu göğsüme vurarak. / “Beni yakacak mısın? Beni de yakacak mısın? / Yapabilsen beni yakardın, değil mi?”

"Sadece kendi sözlerimin gücüne inanmayı öğrenmenin hayatımın en özgür deneyimi olduğunu biliyorum. Bana en çok ışığı o getirdi. Ve bu bir şiir değil mi? Karanlıkta parlayan bir fener.”

"Gece geç saatlere kadar yazıyorum ve defterimin sayfaları, üzerlerine bastırdığım tüm kelimelerden şişiyor. Sayfayı ne kadar çok yaralarsam içimdeki bir şeyler o kadar çabuk iyileşirmiş gibi geliyor.

"Babanızın mevcut olması, onun yok olmadığı anlamına gelmez."

"Kimsenin kalbimi tam olarak görmesine ve onu yok etmesine asla izin vermeyeceğim."

Hiç kimse, hatta ikiz kardeşin bile, doğumun yüzünden / hissettiğin yükü anlamaz; / annenin gözleri boştur / siz ve Allah'tan başka; / baban hizmet ediyor gibi görünüyor / bir kefaret, yalnız başına bir sessizlik yemini.

"Pero, tú no eres fácil." / Kesinlikle kolay biri değilsin.”

“Ailem muhtemelen sıralarda güzel çiçeklerle ve yumuşak bir gülümsemeyle oturacak bir kız istedi. Savaş botları ve bir ada pala kadar keskin olana kadar sessiz bir ağızları var.”

"Bana kelimelerin insanlara tam olarak benliklerine izin verdiğini söylüyor ve bunlar benim en çok duymaya ihtiyacım olan şiirler değil mi?"

"Vücudunuz sesinizden daha fazla yer kapladığında, her zaman iyi niyetli söylentilerin hedefi olursunuz."

"Sessizliğin karanlık bir ev sağlıyor. / Ama yanma pahasına da olsa, / güve her zaman ışığı arar.”

"Kesin olarak bildiğim bir şey var ki, itibarlar onları elde etmek için gereken süreden daha uzun sürer."

"Bazen canımı yakmamanın tek yolu yazmakmış gibi geliyor."

“Cildimi olduğum kadar kalın olmaya zorladım.”

"Gözlerimi kapatıyorum ve müzikte her zaman aradığım şeyi bulmama izin veriyorum: bir yol."

“Bir sone için yeterince zarif değil, / bedava yazamayacak kadar iyi düşünülmüş, / düşüncelerimde çok fazla yer kaplamıyor / asla bir haiku olamayacak.”

"Küçüklüğünden beri dünyanın onun zaferlerini haykırmayacağını biliyordu, ama tüm klişeleri aldı ve gerçeği soluyana kadar onları boğdu."

"Belki söylenecek söz yoktur. Sadece tutulmak istiyorum."