Al Capone'un En Sevdiği Alıntı Gömleklerimi Yapıyor

Öğrencilerin kitaptan favori bir alıntıyı veya sahneyi seçmeleri, hikayenin hangi bölümlerinin kendileriyle kişisel düzeyde yankılandığını ifade etmelerini sağlar. Bu şekilde öğrenciler, karakterleri ve onların gelişimini veya romanın temalarını anladıklarını gösteren bir metin-kendi kendine bağlantı kurarlar. Öğrenciler daha sonra storyboard'larını paylaşabilir ve alıntıların kendileri için ne anlama geldiği hakkında kısa bir tartışma yapabilirler.

Bazı öğrenciler sonunda aynı alıntıyı seçebilir, ancak farklı bakış açıları olabilir. Bu, öğrenciler için her zaman ilginçtir ve herkesin kendi bakış açılarına ve kişisel deneyimlerine dayanarak aynı satırları nasıl aynı şekilde okuyamayacağına dair bir tartışma başlatabilir.

Al Capone'dan Alıntı Örnekleri Gömleklerimi Yapıyor

"En kötünün kötüsü olarak Alcatraz'a gidiyorsun. Eğer ben değilsen. Buraya geldim çünkü annem zorundayım dedi."

"İçimde bir burukluk hissediyorum. Babamın aldığı işe başvuran 237 elektrikçi vardı. Ben olsam Natalie gibi bir kızım olması konusunda çenemi kapalı tutardım."

"Babama tekrar sahip olmak çok güzel. Burada bir iş aradığı için ona kızgındım ve bir iş bulduğunda tekrar baştan çıktı. Anneme bize bunu yaptırdığı için ve Pete'e ve Pete'e kızgınım. Evdeki tüm arkadaşlarım çünkü ben taşınmak zorunda kaldım ve onlar istemediler. Natalie dışında herkese kızdım. Ona kızmamak için her zaman gerçekten çok uğraşırım."

"Bunu unutamıyorum. Al Capone'un bebek olduğu zamanları düşünüyorum. Bahse girerim annesi onun Rocky'ye söylediği şarkıyı ona da söylemiştir. İddiaya girerim karşıdan karşıya geçerken onun elini tutmuştur. okul için öğle yemeğini hazırladı ve ceketine adını dikti - A. Capone, herkes onun olduğunu bilsin diye. İddiaya girerim o da her şeyi baştan yapabilmeyi isterdi... keşke Al küçük olsaydı ve yapabilseydi. "

"Babam dudaklarını birbirine bastırıyor, ağarıyorlar. Gözyaşları tekrar düşüyor, çok hızlı, göremiyor gibi görünüyor. Kolunu omzuma atıyor ve beni Natalie'ye çekiyor. Diğer kolunu da koyuyor. "Ben" - bizi bırakmamak için omzuyla gözlerini siliyor - "çocuklarımla çok gurur duyuyorum. Çok gururlu." Göğsünden bir hıçkırık koptu. "Ne kadar harika insanlar olmuşsunuz."

"Bunu yaptın çünkü bunun yapılacak doğru şey olduğuna inanıyordun. Kız kardeşine yardım edeceğini düşündüğün şeyi yapıyordun."

"Ve Moose? Sana da söylemek istediğim bir şey var canım. Natalie ve ben birlikte çalışırken onu kaybetmeye başladığımı görünce, her zaman 'Moose'un şu anda ne yaptığını düşünüyorsun?' derim. Ve son zamanlarda benimle kalabiliyor... Onun için ne kadar önemli olduğunu bilmek istersin diye düşündüm."

"Şimdi anlıyorum. Birini sevdiğinde, başka birine mantıklı gelmese bile bir şeyler denemek zorundasın."

""Baba, . . . Natalie'nin böyle olmasına ben mi sebep oldum?" Soru, içimden bir yerlerden geliyor gibi... "Yaptığım bir şey mi var? Üç yaşındayken daha da kötüleştiğini söyledin. İşte o zaman doğdum. Ben miydim?" . . . "Geyik," Babam omuzlarımdan tutuyor ve doğrudan gözlerimin içine bakıyor. "Bilmiyorum," diyor, göz yaşları içinde bir nefes alarak, "Natalie'nin bu hale gelmesinin nedeni neydi? onun yolu]. Bunu kimsenin bildiğini sanmıyorum. Ama şunu biliyorum. . . Kesinlikle seninle hiçbir ilgisi yoktu, hiçbir ilgisi yoktu."