Milkweed için Alıntı Bağlantı Etkinliği

Öğrencilerin kitaptan en sevdikleri alıntıyı veya sahneyi seçmeleri, hikayenin hangi bölümlerinin kişisel düzeyde kendilerinde yankı uyandırdığını ifade etmelerini sağlar. Bu şekilde, öğrenciler, karakterleri ve gelişimlerini veya romanın temalarını anlamalarını gösteren bir metin-kendi kendine bağlantı kuruyorlar. Öğrenciler daha sonra hikaye tahtalarını paylaşabilir ve alıntıların kendileri için ne anlama geldiği hakkında kısa bir tartışma yapabilirler.

Bazı öğrenciler sonunda aynı alıntıyı seçebilir, ancak farklı bakış açılarına sahip olabilir. Bu, öğrencilerin kendi bakış açılarına ve kişisel deneyimlerine dayanarak aynı satırları nasıl aynı şekilde okuyamayacağına dair öğrenciler için her zaman ilginçtir ve bir tartışma başlatabilir.

Milkweed'den Alıntı Örnekleri

"Ve böylece Hanukkah o zamanı hatırladığımızda sekiz gündür ve Yahudi olduğumuz için mutlu ve gurur duyduğumuzu ve her zaman hayatta kalacağımızı hatırlıyoruz. Bu bizim zamanımız. Kendimizi kutluyoruz. Şimdi mutlu olmalıyız. Asla olmamalıyız. nasıl mutlu olunacağını unut. Asla unutma. " - Bay Milgrom'dan Misha ve Janina'ya

""Sen kimsin?" Soruyu anlamadım. "Ben Uri" dedi. "Adınız ne?"

Ona adımı verdim. "Hırsızı durdur.""

"Ben, Misha Pilsudski, Rusya topraklarında bir Çingene olarak doğdum. İki büyük büyükbaba ve yüz dokuz yaşında bir büyük-büyük-büyükanneden oluşan ailem, çekilen yedi vagonla bir yerden bir yere seyahat etti. Babam bir at tüccarı olduğu için vagonların arkasında on dokuz at daha vardı. Annem kartlarla servet anlattı. "

"Hikayemi sevdim. Kelimeleri ne kadar erken işitmedim, hikayem oldu. Kendimi sevdim. Sonraki günler boyunca çok az şey yaptım ama geriye bakan surattan büyülenmiş bir şekilde berber aynasına baktım.

"Misha Pilsudski ..." demeye devam ettim. “Misha Pilsudski… Misha Pilsudski…” Ve sonra artık kendime bakıp adımı kendime tekrarlamak yeterli değildi. Başkasına söylemem gerekiyordu. "

"Bir keresinde kilidi açılmış bir arka kapıdan bir eve girdim. […] Mutfaktan geçtim ve aniden kendimi bir kapı eşiğinde ayakta, uzun bir masanın etrafında yemek yiyen bir aileye bakarken buldum. Yiyecek, gümüş ve cam her yerde parıldadı. Ortada büyük, altın rengi kavrulmuş bir kuş, belki bir kaz veya hindi vardı. Onları şaşırtmış olmalıyım, çünkü ben masaya bakarken bana bakarken tüm hareket durdu - ama uzun sürmedi. Her zamanki gibi, öyleydim. İlk hareket eden. Bunun hayatın ilk kuralı olduğuna inanıyorum, ancak bu kafamdaki bir düşünceden çok kaslarımdaki bir seğirimdi: Her zaman ilk hareket eden ol. Bu olduğu sürece, onlar da yetişmek için ve yakalanamadım. "

"Ona duvarda nasıl alçak bir yer bulduğumu anlattım ve sadece üzerinden geçtim. Ekledim:" Her yere gidebilirim. "Övünmüyordum, sadece bir gerçeği söylüyordum. Küçük bedenimi sevmeye başlamıştım, benim hızım, kayganlığım. Bazen kendimi gözün göremediği yerlere kayan bir böcek ya da küçük bir kemirgen olarak düşündüm. "

"Uyandığımda, avluda kör edici ışıkların altında olduğumu sandım, ama pencerede sadece güneş vardı. Ve dirseğine yaslanan Shepsel Amca bana işaret ediyor ve" Neden burada uyuyor "diyordu. ? O kokar." Bay Milgrom, "Size bugünlerde bir gül bahçesi olmadığınızı bildirmekten üzüntü duyuyorum" dedi. Shepsel Amca yere vurdu. "O aile değil."

Bay Milgrom doğrudan ona baktı. "O şimdi.""

"Hiçbir şeye sahip olmadığınızda, işleri bırakmanız kolaydır."

Göğsüme dokundu. "Mutlu burada." Kendi göğsüne dokundu. "Buraya."

Çenemin arkasına baktım. "İçeride mi?" İçeride. Orası kalabalıklaşıyordu. İlk melek. Şimdi mutlu. Bana lahana ve şalgamdan daha fazlası varmış gibi geldi. "

"Hiçbir şey olmadığın zaman, her şeye inanmakta özgürsün."

"Harikasın," derdi ve kendimi fındık yürekli bir tereyağlı krema gibi hissederdim "

Taş meleği düşündüm. Üzerine düşen karı, kanatlarının üzerinde yükselen iki sınıf kar hayal ettim. Çok sessiz, ikisi de, melek ve kar. Taş melekmişim gibi davrandım. Gözlerimi kapattım ve elimden geldiğince sert davrandım ve bir süre sonra omuzlarımdan kanatların filizlendiğini hissettiğime ikna oldum. Bakmak, kanatlarımı görmek istedim ama bir melek taşıydım, bu yüzden hareket edemedim. "

"'Burada yaşamıyorlar. Cennette yaşıyorlar.' Nerede o?' Bilmiyorum, 'dedim.' Enos tam burada, duvarın bu tarafında olduğunu söylüyor, ama burada hiç melek görmedim. Kuba, Rusya'da olduğunu söylüyor. Olek, Washington Amerika diyor. ' Washington Amerika nedir? ' Enos, duvarları olmayan, bitleri ve çok patatesleri olan bir yer olduğunu söylüyor. "

"Mutlu". Bay Milgrom son Hanukkah'ta söylediğinden beri bu kelimeyi duymamıştım. O zamandan beri aklımda olan soruyu sordum. "Tata, ne mutlu?" Bana baktı ve tavana dönüp bana "Hiç portakal tadın mı?"

"Sen neysen osun."

"Hangisi nedir? Merak ettim."

"Öyleyse," dedi, "biz mum alevleri olacağız." Ellerini göğsüne koydu. "Kalplerinizi hissedin, ne kadar sıcak."

Bazı geceler iki kişilik bir şehirdik.