Temaları, Sembolleri ve Motifleri Taşındıkları Şeyler İçin Öğrenci Aktiviteleri

Faaliyete Genel Bakış

Bir storyboard kullandığınızda temalar, semboller ve motifler canlanıyor. Bu etkinlikte, öğrenciler romandaki temaları ve sembolleri belirleyecek ve metinlerden ayrıntılarıyla seçimlerine destek vereceklerdir.

Arayacağı ve Tartışacak Temalar

Hepimiz Taşıyacağımız Yükler

"The Carried " adlı romanında birincil tema, hepimizin taşıdığı yüktür. Romanın ilk bölümünde, yürürken adamların taşıdıkları fiziksel ve duygusal yükler üzerinde durulmuştur: silahlar, vitesler, fotoğraflar, harfler, umutlar, korku, hatıralar ve suçluluk. Bunlardan bazıları fiziksel bir yük getirir; bunlar yükümlüdürler; Bazı erkekler için, duygusal yükler dişli daha ağırlığındadır. Örneğin, Teğmen Cross, adamlarının güvenliğini sağlamak yerine, Martha'ya olan sevgisini düşünmekten sorumlu hissediyor; Ted Lavender bir keskin nişancı tarafından öldürüldüğünde, Teğmen Cross bu suçluluk duygusunu onunla birlikte taşır ve Martha'nın mektuplarının tümünü yakar ve yakar. Adamların taşıdıkları şeyler okuyucularla ilişkili olabilir, çünkü hepimiz bize hayat veren şeyleri bizleri kaldıran ya da aşağı sürükleyerek taşırız.

Hikaye-Gerçek-Olay-Gerçek

" The Things They Carried " adlı romanında bir diğer önemli tema, hikaye-gerçeklik ile gerçekleşmekte olan-gerçek arasındaki ilişkinin araştırılmasıdır. O'Brien, "Gerçek Savaş Hikayesi Nasıl Anlaşılır" bölümünde gerçek bir savaş hikayesinin farklı yönlerini analiz eder. Bazı karakterler arasında, "gerçek ahlak dışı" gerçek bir savaş hikayesi. Erdemi öğretmez, ne erdem teşvik eder, ne de doğru insan davranış modelleri önermez; insanların her zaman yaptıkları şeyleri yapmalarını da engeller. "Gerçek bir savaş hikayesine" inanılmaz "... Çılgınca şeyler doğrudur ve normal şeyler değildir Çünkü normal şeyler gerçekten inanılmaz deliliğe inanmanızı sağlamak için gereklidir. "Bazı durumlarda, gerçek bir savaş hikayesine asla yer verilemez. O'Brien'in öyküleri genellikle bir öykü veya doğrusal bir fikir sunar ve daha sonra bununla çelişir. Adları ve yerleri değiştirecek, ancak deneyimleri birleştirecek ve bazen "resimlerin karmakarışık geldiğini" itiraf edecektir. Ancak bu, hikayeyi daha az doğru kılmıyor; Gerçek bir hikaye her zaman bellekle ilgili değildir. Bu duygu hakkında. Duygusal gerçek bellekten daha doğrudur. O'Brien'in hikayeleri her zaman ayrıntılara bağlı kalmayabilir, ancak kendilerine ve diğer askerlere daha yüksek bir doğruluk olan aynı hisleri ve aynı temaları taşırlar. O şöyle yazıyor: "Ben hissettiklerimi hissetmenizi istiyorum. Bilmenizi isterim ki, gerçek-hikayenin hikayesi bazen gerçek-gerçek-gerçektir. "

Suç

The Things Are Carried adlı romanında ek bir önemli tema suçtur. Adamların hatalarından, öldürdükleri insanlardan, alınamama şansından ve işe yaramayan fırsatlardan taşıdıkları bariz suçluluk var. Norman Bowker'ın evine döndükten birkaç yıl sonra O'Brien'e yazdığı bir mektupta yazdığı başka bir suçluluk da var. O'Brien'e, "Mesele şu ki gidecek bir yer yok. Sadece berbat küçük kasabada değil. Genel olarak. Benim hayatım yani. Neredeyse Nam'da öldürüldüğüm gibi ... "Bowker, şikayet edecek herhangi bir şeye sahip olmaması konusundaki hayal kırıklığını dile getirdi: yaşadı, eve döndü, tekrar güvenlik ve güvenlik içindedir. Yine de, iş bulamıyor, normal hissetmiyor ve anlayamıyor. Birçok asker eve döner ve aniden kendilerini, hayatın aslında çok daha basit olduğu savaşa geri dönmek istiyor bulurlar. "Normal" e geri dönmemekle ve evde olduğun için minnet duymadıkça kendini suçlu hissediyor. Mektubunu okuduktan sonra, O'Brien, Bowker'ı ve diğerlerini zayıflatan hayalet hayaletler yaşamamışlığına karşı suçluluk duygusu yaşıyor; ancak yazdığı gibi bir tür katarizm bulduğunun farkına varıyor. Yazısı onun hatalarını, seçimleriyle ve gördüğü şeyleri hakkında suçluluk duygusunu ifade etmesini sağlar.

Kabul

The Things Are Carried adlı romanın incelediği bir başka tema kabul. O'Brien yazdıklarını kendi deneyimlerini kabul etmek ve varolduğunu bildiği farklı gerçeği keşfetmek için kullanır. Roman boyunca, erkekler durumlarının gerçeklerini kabul etmeye başlarlar: görevlerini yerine getirmekle yükümlüdürler; Kiowa, Curt Lemon ve Ted Lavender'ın ölümleri; Birimdeki rollerinin kabul edilmesi; Kavganın kabul edilmesi; Savaşta bile, güzellik var kabulü. Rat Kiley en sevdiği arkadaşı Curt Lemon'un ölümünü bir mavi tüfeği çekerek kabul etmeye başlar ve artık savaşı kabul edemez ve ayağına ateş eder. Eve döndüklerinde, Bowker yeni bir sivil rolünü kabul edemez ve kendini asar; Ted Lavender, vuruluncaya kadar sakinleştirici alarak gerçeklerini kabul eder. Erkekler yeni durumlarına farklı şekillerde baş ederler ve bunları kabul ederler. O'Brien'in hikayeleri, savaş hikayesini, gerçekleşmekte olan gerçekleri de içeren ortak hikaye-gerçekleri kabullenmeye ve zihinlerinde birbirine bağlı tek bir evrende var olmaya teşebbüs ediyor.

Motifler, Görüntüler ve Semboller

Öyküler

O'nun Yaşadığı Şeyler adlı romanında önemli bir tekrar eden motif, O'Brien'in hikayelerin amacı ile ilgili tartışması. Hikayelerini anlatmanın, onun için mutlaka terapi olmadığı konusunda konuşuyor, ancak katartiktir. Savaş hikayelerini anlatmanın onları geçmişten ve günümüzden çıkarmasını ve amaçlarının geçmişe geleceğe katılmak olduğunu söylüyor. O, "Hikayeler, hikaye dışında hafızanın silinmesiyle sonsuza dek, hikaye dışında hatırlanacak bir şey olmadığı zamanlarda" yazıyor. 43 yaşındaki bir erkek olarak savaştan çok uzun yıllar sonra sürekli hikayeler anlatan tutkusunu inceliyor. Kızı Kathleen onu çağırıyor. Muhtemelen başka şeyler hakkında yazması gerektiğini düşünüyor, ancak aynı zamanda hikayeleri canlı tutmanın önemini görüyor - hatıralarını, arkadaşlarını ve hatta hatalarını yaşatıyor.

Öldürdüğüm adam

Roman Taşınan Şeyler adlı romanında, O'Brien'in öldürmüş olabileceği veya olmayabileceği genç Vietnamlı adamın tekrar eden önemli bir sembolüdür. Bu, O'Brien'in her askerin savaş yükü taşıdığı şeklindeki düşüncelerine uyuyor. O'Brien için bu adam hala taşıdığı en büyük şeylerden biri gibi görünüyor. O'Brien, adamı öldürdükten sonra tuhaf bir şekilde anlatıyor, ancak o zaman adamın daha önce kim olduğu hakkında spekülasyonlar yapıyor ve bazı biyografik ayrıntılar O'Brien'in kendi yaşamıyla aynı çizgide görünüyor. Adamla bağlantı kuruyor, ancak onu öldürüp öldürmediğiyle ilgili belirsizlik yaşıyor. Ne olursa olsun, adam O'Brien'in hala üstesinden gelmek için çabaladığı hikayelerde bir hayalet.

Kiowa'nın Öldüğü Alan

" The Things They Carried " adlı romanında bir diğer önemli sembol Kiowa'nın öldüğü alan. En hoş yanıyla, bataklıklarla dolu bir alan: "köy tuvaleti". Erkekler ona yerleşir ve gece boyunca tarla saldırıya uğrar. Norman Bowker çığlık atan bir Kiowa'ya doğru gitmekten bahsediyor, ancak ona yaklaştığında, zaten pisliğin altında. Bowker içine düştüğü için kendisini de içeriye soktuğunu hissediyor. Bowker, kokusu olmasaydı Silver Star'ı kazanmış olabileceğini söylüyor. Daha sonra romanda, O'Brien Bowker'ın o gece sinirini ve Gümüş Yıldız'ı kaybeden olmadığını ortaya koydu; bu o idi. Daha sonra O'Brien kızı Kathleen ile tarlayı ziyarete gitti. Kiowa'nın ölümünün hala onun üzerinde olduğunu açıkça belli ediyor.