Walk Two Moons'tan Favori Alıntı

Öğrencilerin kitaptan en sevdikleri alıntıyı veya sahneyi seçmeleri, hikayenin hangi bölümlerinin kişisel düzeyde kendilerinde yankı uyandırdığını ifade etmelerini sağlar. Bu şekilde öğrenciler, karakterleri ve gelişimlerini veya romanın temalarını anlamalarını gösteren bir metin-öz bağlantı kuruyorlar. Öğrenciler daha sonra hikaye tahtalarını paylaşabilir ve alıntıların kendileri için ne anlama geldiği hakkında kısa bir tartışma yapabilirler.

Bazı öğrenciler sonunda aynı alıntıyı seçebilir, ancak farklı bakış açılarına sahip olabilir. Bu, öğrencilerin kendi bakış açılarına ve kişisel deneyimlerine dayanarak aynı satırları nasıl aynı şekilde okuyamayacağına dair öğrenciler için her zaman ilginçtir ve bir tartışma başlatabilir.

Walk Two Moons'tan Alıntı Örnekleri

"Bir adamı mokaseniyle iki ay yürüyene kadar yargılama."

Herkesin kendi gündemi vardır.

Bir ömür boyu ne önemi var?

Kuyu kuruyana kadar suyun değerini asla bilemeyiz.

"Üzüntü kuşlarının kafanızın üzerinden uçmasını engelleyemezsiniz, ancak saçınıza yuva yapmalarını önleyebilirsiniz."

"Bazen kalbinizde birini sevdiğinizi bilirsiniz, ancak kafanız bunu çözmeden önce uzaklaşmanız gerekir."

“O zamandan beri farkına vardığım şey, eğer insanlar sizden cesur olmanızı beklerse, kemiklerinize kadar korktuğunuzda bile, bazen öyleymişsiniz gibi davranıyorsunuz. "

Bana öyle geliyor ki, dünyadaki savaş, cinayet ve beyin tümörleri gibi gerçekten korkunç şeylerin hepsini açıklayamıyoruz ve bunları düzeltemiyoruz, bu yüzden bize daha yakın olan korkutucu şeylere bakıyoruz ve biz patlayana kadar büyütün. İçeride yönetebileceğimiz bir şey var, ilk göründüğü kadar korkunç olmayan bir şey. Dünyada baltalı katiller ve adam kaçıranlar olsa da, çoğu insanın bize çok benzediğini keşfetmek rahatlatıcıdır: bazen korkar, bazen cesur, bazen acımasız ve bazen kibar. "

"Kişi kuş değildir. Bir insanı kafesleyemezsin. "

Gram, "Anne olmak, bir kurdu kulaklarından tutmaya çalışmak gibidir," dedi. “Üç, dört veya daha fazla piliçiniz varsa, her zaman sıcak bir tavada dans ediyorsunuz. Başka hiçbir şey düşünecek vaktin yok. Ve eğer sadece bir veya iki tane varsa, neredeyse daha zor. Boş yeriniz var - doldurmanız gerektiğini düşündüğünüz boş alanlar. "

"Kuyu kuruyana kadar suyun değerini asla bilemezsiniz."

Görünmez olmayı diliyordum. Dışarıda yapraklar yere düşüyordu ve sonsuz derecede üzgündüm, kemiklerime kadar üzgündüm. Phoebe, ailesi, Prudence ve Mike için, ölmekte olan yapraklar için üzüldüm ve kaybettiğim bir şey için kendim için üzüldüm. "

Phoebe'nin Pandora raporunu vermesinden sonraki gece Pandora'nın kutusundaki Umut'u düşündüm. Belki her şey üzücü ve perişan göründüğünde, Phoebe ve ben bir şeylerin doğru gitmeye başlayacağını umabilirdik. "

Bayan Winterbottom'u ve küçücük bir hayat yaşamakla ne demek istediğini merak ettim. Tüm bu pişirme, temizlik ve zıplama ve oje çıkarıcı şişeleri almaktan ve kenar dikişlerini dikmekten hoşlanmadıysa neden yaptı? Neden bazı şeyleri kendilerinin yapmasını söylemedi? Belki de ona yapacak bir şey kalmayacağından korkuyordu. Ona gerek kalmayacak ve görünmez olacak ve kimse fark etmeyecekti. "

"Ben Yeniyim-" "Yeni mi? Ne mutlu, "dedi." Bu koca dünyada yeni bir insandan daha iyi hiçbir şey yok! "

“Bir gün önce olanlar hakkında - beni terk ettiklerini düşündüğümde kemiklerime kadar korkmakla ilgili hiçbir şey söylemedim. Bana ne oldu bilmiyorum. Annem o Nisan günü bizi terk ettiğinden beri, herkesin teker teker gideceğinden şüpheleniyordum. "

Bana öyle geliyor ki, dünyadaki savaş, cinayet ve beyin tümörleri gibi gerçekten korkunç şeylerin hepsini açıklayamıyoruz ve bunları düzeltemiyoruz, bu yüzden bize daha yakın olan korkutucu şeylere bakıyoruz ve biz patlayana kadar büyütün. İçeride yönetebileceğimiz bir şey var, ilk başta göründüğü kadar korkunç olmayan bir şey. Dünyada baltalı katiller ve adam kaçıranlar olsa da, çoğu insanın bize çok benzediğini keşfetmek rahatlatıcıdır: bazen korkar, bazen cesur, bazen acımasız ve bazen kibar. "

Ağaçlara dua ettim. Bu, doğrudan Tanrı'ya dua etmekten daha kolaydı. Neredeyse her zaman yakınlarda bir ağaç vardı. "

O benim annemdi ve benim bir parçamdı.

O gece evde, Phoebe aradığında mitoloji raporum üzerinde çalışıyordum. Fısıldıyordu. Babasına iyi geceler demek için aşağı indiğinde, en sevdiği sandalyede oturmuş televizyona bakıyordu ama televizyon açık değildi. Babasını daha iyi tanımasaydı, ağlıyor olduğunu düşünürdü. "Ama babam asla ağlamaz," dedi.

O gün ondan nefret ediyordum. Annesi için ne kadar üzgün olduğu umurumda değildi, ondan gerçekten nefret ediyordum ve gitmesini istedim. Bütün o öfke nöbetleri attığımda babamın böyle mi hissettiğini merak ettim. Belki bir süre benden nefret ediyordu. "

"Göbek adım, Ağaç, senin temel ağacından geliyor, annem için o kadar güzel bir şey ki, onu benim adımın bir parçası yaptı."