Mijn Librarian is een kameel door Margriet Ruurs

Mijn bibliothecaris is een kameel is een informatieve tekst die beschrijft hoe kinderen over de hele wereld toegang krijgen tot boeken.

Vergelijk en Contrast

Activiteit Bekijken

Tekst Bewijs

Activiteit Bekijken

Vergelijk Perspectives

Activiteit Bekijken

Vergelijk Teksten

Activiteit Bekijken

Visueel Vocabulaire

Activiteit Bekijken

Essentiële vragen voor Mijn bibliothecaris is een kameel

1. Hoe spelen boeken een belangrijke rol in het leven van mensen over de hele wereld?
2. Waarderen kinderen in de Verenigde Staten boeken en bibliotheken volledig? Waarom of waarom niet?

Mijn bibliothecaris is een kameelsamenvatting

In Australië vervoeren enorme vrachtwagens en aanhangers boeken naar kinderen die geen toegang hebben tot de bibliotheek in een stad. Deze mobiele bibliotheek werkt ook op zonne-energie, die zes computers, drie airconditioningunits, tl-lampen, negen schijnwerpers, een stereo-installatie, rolstoellift, magnetron, koelkast, toilet en twee wastafels van stroom voorziet!

In Azerbeidzjan wachten vluchtelingenkinderen op de blauwe vrachtwagen om boeken te bezorgen. In deze bibliotheek kunnen kinderen een paar uur per week boeken lenen. De vrachtwagens rijden door twee regio's van dit land; helaas zijn er niet genoeg vrachtwagens of boeken om alle kinderen van Azerbeidzjan te bereiken.

In het arctische gebied van Nunavut in Canada hebben kinderen toegang tot boeken via e-mail of telefoon. Het Borrow-by-Mail-programma stuurt boeken naar kinderen en bevat zelfs een gefrankeerde, geadresseerde envelop voor de kinderen om de boeken gratis terug te sturen. De kinderen bewaren de boeken zes weken en lopen dan naar het postkantoor om ze terug te brengen en wachten op het volgende grote bruine pakket.

De Blackpool Beach Library in Engeland brengt boeken per kruiwagen rechtstreeks naar mensen op het strand. Mensen kunnen de boeken op een andere dag weer in de kruiwagen doen als deze voorbij is. Engeland heeft ook een mobiele bibliotheekwagen voor kinderen die naar het platteland rijdt om boeken te bezorgen aan kinderen die geen toegang hebben tot een gewone openbare bibliotheek.

In Finland brengt de Pargas-bibliotheek mensen per boekenboot naar de kleine eilanden. De boot, genaamd Kalkholm, vervoert ongeveer zeshonderd boeken en bestaat uit een bibliothecaris en een assistent. De boot vaart alleen uit van mei tot oktober i.v.m. de strenge winters.

In Indonesië zijn rivieren het belangrijkste transportmiddel voor drijvende bibliotheken. De drijvende bibliotheek van Kalimantan is een houten boot die tot vijfhonderd boeken vervoert. De bibliothecarissen laten containers met boeken achter, zodat mensen voldoende tijd hebben om hun boeken te lezen voordat ze ze terugbrengen. In de stad Surabaya doet elke dag een fietsenbibliotheek zijn ronde; deze bibliotheek wordt aangedreven door de mens en verplaatst zich gemakkelijk door de smalle, kronkelende straatjes van de stad en levert boeken aan scholen op het platteland en in dorpen.

In de woestijnen van Kenia zijn bibliotheekkamelen vijf dagen per week onderweg met zware ladingen boeken; één kameel kan wel vijfhonderd boeken dragen! Studenten wachten reikhalzend terwijl de bibliothecaris een tent opzet en de boeken op houten planken uitstalt. Ze mogen hun nieuwe boeken twee weken lenen en ze inruilen als de kameel terugkomt.

In Mongolië leven de mensen een nomadische levensstijl en hebben daarom een door paarden getrokken wagen en een kameel nodig om boeken de woestijn in te dragen. Ook rijdt er een busje met tienduizend boeken om boeken naar mensen op het platteland te brengen.

De Alif Laila Bookbus Society in Pakistan is een dubbeldekkerbus genaamd Dastangou, of verhalenverteller. Deze bus brengt wekelijks of tweewekelijks zesduizend boeken naar kinderen op scholen, maar kinderen mogen de boeken niet mee naar huis nemen, anders zijn er niet genoeg boeken voor de volgende school.

In Papoea, Nieuw-Guinea, beginnen vrijwilligers hun reis in een vier-bij-vier vrachtwagen. Daarna lopen ze vier uur door moeilijk terrein met de dozen met boeken op hun schouders. Deze vrijwilligers bezorgen niet alleen boeken, maar ook medicijnen, zoals antibiotica en aspirine.

In Peru zijn er verschillende manieren waarop lezers toegang kunnen krijgen tot boeken. CEDILI-IBBY is een organisatie die boeken in tassen levert aan gezinnen; elke tas bevat twintig boeken, die gezinnen een maand bewaren. In plattelandsgemeenschappen worden boeken bezorgd in houten koffers en plastic zakken. De community mag deze boeken drie maanden bewaren en delen en ze worden bij de leesbevorderaar thuis bewaard. In Cajamarca bestelt de leespromotor boeken en leent ze uit aan zijn of haar buren. Ten slotte brengt de Fe Y Alegria boeken per wagen naar kinderscholen.

In Thailand kunnen de meeste mensen niet lezen of schrijven, maar de bezorging van olifantenboeken kan daar hopelijk verandering in brengen. Meer dan twintig olifanten worden gebruikt om boeken te vervoeren naar zevenendertig dorpen, waar bijna tweeduizend mensen onderwijs krijgen. In Bangkok zijn oude treinwagons omgetoverd tot een bibliotheek voor dakloze kinderen; hier leren de kinderen lezen en schrijven.

Zimbabwe gebruikt een ezelkar om boeken te bezorgen bij scholen in plattelandsgemeenschappen. Scholen houden de boeken een maand lang bij en werken hard om een regelmatig schema aan te houden. De ezelkar brengt ook een tv en videorecorder op zonne-energie naar kinderen die nog nooit tv hebben gekeken. Ze zijn ook van plan om in de nabije toekomst een computer en satelliet toe te voegen.

Koop Mijn bibliothecaris is een kameel op Amazon