"Blues Ain't No Mockingbird" is een kort verhaal over de verteller en het leven van haar familie in het diepe zuiden. De familie krijgt te maken met veel veranderingen die ontstaan nadat twee mannen met camera's hun privacy binnendringen om een documentaire te maken. Betrek studenten met kant-en-klare activiteiten en lessen van Storyboard That!
"Goedemorgen," Oma sneed hem af. En glimlachte die glimlach ... "Ik weet niet hoe het ding, het is, en het spul", zegt oma, nog steeds praat met haar wenkbrauwen. "Gewoon de mensen hier is wat ik de neiging om te overwegen." ... "Ik inderdaad doen," zei oma met geen glimlach.
OMA
HOOFDPERSONEN
"Ze wisten niet wat te doen. Maar zoals Cathy zegt, kunnen mensen niet tegen Grandaddy lang en stil en als een koning. Zij kunnen niet beide. De glimlach van de mannen smilin is Pullin de mond heen en showin de tanden. Lookin als de wolf man, beiden. Dan houdt Granddaddy zijn hand uit-dit enorme hand Ik zat toen ik een baby was en dat hij me zou dragen door het huis om mijn moeder als ik een gift op een dienblad was. Alsof hij gebruikt om op de treinen. Ze noemden de andere mannen gewoon obers. Maar ze sprak over Granddaddy apart en zei de ober. En zei dat hij de motoren in zijn voeten en motoren in zijn handen had en niet kon geen treinen gooi hem weg en kon niet niemand zet hem rond. Ze waren groot genoeg voor motoren, zijn handen waren. Hij hield dat één hand uit allemaal nog en het gettin om niet helemaal een hand, maar een persoon op zich. "