Wynalezienie Balonu na Gorące Powietrze

Balon na gorące powietrze to lżejszy od powietrza samolot, który składa się z balonika pełnego ogrzanego powietrza z koszem pod spodem. W większości przypadków powietrze jest ogrzewane za pomocą otwartego płomienia.

Balon na Gorące Powietrze

Skopiuj ten Przykład — Lub — Stwórz Własną Scenorys

Więcej opcji

Gorący balon to statek powietrzny, który używa gorącego powietrza jako wyporu. Gorące powietrze jest uwięzione w dużej torbie zwanej kopertą. Pierwsze balony na ogrzane powietrze zostały wykorzystane w Chinach jako metoda sygnalizowania żołnierzy podczas wojen.

Największą częścią balonu jest koperta. Jest to duża torba, najczęściej wykonana z nylonu wypełnionego ogrzanym powietrzem. Koperta zwykle wygląda jak odwrócona łza, ale może być wykonana w różnych kształtach i są często używane przez firmy do reklamy i marketingu. Kosz wisi pod spodem i przenosi pasażerów wraz z każdym paliwem potrzebnym do palnika powyżej. Palnik pali paliwo, zwykle propan i butan, aby ogrzewać powietrze w kopercie. Pilot może użyć palnika, aby uzyskać wysokość. Aby utracić wysokość, niektóre balony mają duże otwory wentylacyjne u góry, które można otworzyć, aby umożliwić ucieczkę części gorącego powietrza. Balony na gorące powietrze różnią się od innych samolotów lżejszych od powietrza, takich jak sterowce, ponieważ nie są zamknięte na dnie i używają podgrzanego powietrza do pływania.

Bracia Montgolfier zainteresowali się lotem balonem po tym, jak zobaczyli ubrania falujące nad otwartym ogniem. Po raz pierwszy zademonstrowali lot balonem w lecie 1783 roku. Lot nie był obsadzony, ale zamiast tego miał pasażera jako owcę, kaczkę i koguta. Pierwszy wolny lot załogowy odbył się później w 1783 roku. Lot trwał 25 minut, a pasażerowie podróżowali około pięciu mil. Wiadomości szybko rozeszły się po braciach Montgolfier i wielu ludzi na całym świecie zainteresowało się tym.

Balony w stylu Montgolfiera wykorzystują tylko pływalność ogrzanego powietrza, ale są też balony hybrydowe. Te hybrydowe balony uzyskują pływalność z gorącego powietrza, a także z lżejszych od powietrza gazów, takich jak wodór lub hel. Wraz z odkryciem helu i wodoru baloniarstwo na gorące powietrze stało się mniej popularne. Te nowe balony mogą pozostać w powietrzu na czas nieokreślony i mogą osiągnąć niewiarygodnie wysokie wysokości. Zostały nazwane balonami Rozière po ich wynalazcy Jean-François Pilâtre de Rozier.

Ed Yost zaprojektował i stworzył balon, który mógłby przenosić własne źródło ciepła i paliwo. Umożliwiłoby to latanie balonem na dłużej i dalej niż wcześniej. Yost miał swój pierwszy udany lot w 1960 roku. Jest to najpopularniejszy rodzaj balonu na gorące powietrze, który jest obecnie używany na całym świecie.

Stwórz własną Storyboard

Wypróbuj za darmo!

Ludzie zaangażowani w balony na gorące powietrze

• Zhuge Liang
• Joseph-Michel Montgolfier
• Jacques-Étienne Montgolfie
• Jean-Francois Pilatre de Rozier
• Ed Yost
• Vijaypat Singhania
• Per Lindstrand