Uwięzienie Amerykanów Pochodzenia Japońskiego Podczas II Wojny Światowej

Oś Czasu

Wyświetl Aktywność

Napisz do Mnie

Wyświetl Aktywność

Słownictwo

Wyświetl Aktywność

5 Ws i H

Wyświetl Aktywność

Drogi do Aktywizmu

Wyświetl Aktywność

Internowanie Japończyków podczas II wojny światowej

Rasistowska polityka przymusowego usuwania Amerykanów pochodzenia japońskiego z obozów koncentracyjnych została wprowadzona przez Franklina D. Roosevelta, który podpisał dekret wykonawczy nr 9066 19 lutego 1942 r. Nakazano go trzy miesiące po zbombardowaniu Pearl Harbor przez Japonię. Był to akt wojenny, który pchnął Stany Zjednoczone w II wojnę światową, gdzie walczyły na dwóch frontach: europejskim i japońskim. Histeria nastrojów antyjapońskich była napędzana przez dziesięciolecia anty-azjatyckiego rasizmu, a także rasistowskich praw i polityk. Przed 1942 rokiem Stany Zjednoczone miały długą historię wykluczania imigrantów z Azji, odmawiania pełnego obywatelstwa osobom pochodzenia azjatyckiego, anty-azjatyckiej polityki mieszkaniowej i przestępstw z nienawiści. Pomimo tych przeszkód na początku wojny w Stanach Zjednoczonych i na Hawajach żyły i prosperowały setki tysięcy Amerykanów pochodzenia japońskiego, posiadając rodziny, farmy i firmy. Rozporządzenie wykonawcze nr 9066 nadało wojsku szerokie uprawnienia do „wykluczenia” mieszkańców Zachodniego Wybrzeża, w tym Waszyngtonu, Oregonu, Kalifornii i południowej Arizony. Mieszkający w tym rejonie Amerykanie pochodzenia japońskiego zostali zmuszeni do opuszczenia swoich domów. Dostali tylko dni wypowiedzenia, co oznacza, że mieli bardzo krótki czas na sprzedaż swoich domów, farm, firm i mienia. Krótkie ramy czasowe oznaczały, że rzeczy sprzedawano za znacznie mniej niż ich wartość, niszcząc finansowo rodziny.

Oprócz utraty środków do życia i mienia, Amerykanie japońscy stracili wolność. Wciskano ich do pociągów, które wiozły ich do odległych „aresztów” i obozów koncentracyjnych. Obozy miały skromne udogodnienia. Niektóre z nich zostały przerobione na stajnie dla koni na torach wyścigowych, podczas gdy inne były nieizolowanymi barakami. Było dziesięć dużych obozów, w których w czasie wojny od 1942 do 1945 roku przebywało około 120 000 Amerykanów pochodzenia japońskiego. Pomieszczenia były ciasne, a choroby szybko się rozprzestrzeniały. Wielu przebywało na pustyni, gdzie panował ekstremalny upał lub zimno. Obozy były otoczone drutem kolczastym, wieżami strażniczymi i strażnikami z karabinami maszynowymi. Każdą osobę próbującą uciec można było zastrzelić, a niektórzy zginęli.

Kiedy wojna się skończyła, wielu Amerykanów pochodzenia japońskiego zostało bez miejsca, do którego mogliby się udać i bez zasobów. Musieli odbudować swoje życie pośród biedy i rasizmu. Ponad 40 lat po uwięzieniu w 1988 r. Prezydent Ronald Regan wystosował formalne przeprosiny i zadośćuczynienie poszkodowanym. W swoim przemówieniu powiedział: „Zbieramy się tutaj dzisiaj, aby naprawić poważne zło. Ponad 40 lat temu, krótko po zbombardowaniu Pearl Harbor, 120 000 osób pochodzenia japońskiego mieszkających w Stanach Zjednoczonych zostało siłą usuniętych ze swoich domów i umieszczonych w w prowizorycznych obozach internowania. Akcja ta została podjęta bez procesu, bez ławy przysięgłych. Opierała się wyłącznie na rasie, ponieważ te 120 000 to Amerykanie pochodzenia japońskiego ”. Jest tak ważne, aby uczniowie poznali niesprawiedliwości z naszej przeszłości, aby nigdy nie zostały zapomniane ani powtórzone.

Nauczyciele mogą korzystać ze zdjęć z II wojny światowej, historii ustnych i osobistych relacji / wspomnień Amerykanów pochodzenia japońskiego, aby dowiedzieć się, jaki wpływ na ich życie miała na zawsze przymusowa ewakuacja nakazana rozporządzeniem wykonawczym nr 9066. Trzy pomocne zasoby obejmują książki Napisz do mnie Cynthii Grady, Fred „Korematsu Speaks Up” Laury Atkins i Stana Yogi oraz „ Oni nazywali nas wrogiem” George'a Takei'a.

Książka Write to Me Cynthii Grady opowiada prawdziwą historię Clary Breed, bibliotekarki z San Diego, oraz rodzin japońsko-amerykańskich, za którymi opowiadała się podczas ich uwięzienia podczas II wojny światowej. To fascynujące spojrzenie na parodię sprawiedliwości, której rząd Stanów Zjednoczonych dopuścił się wobec Amerykanów pochodzenia japońskiego. Uczniowie poczują empatię dla małych dzieci piszących listy do Miss Breed o swoich doświadczeniach, studiując piękne ilustracje i poznając ten często zapomniany i ważny rozdział w historii Stanów Zjednoczonych.

Fred Korematsu Speaks Up to po części tekst informacyjny z osiami czasu i głównymi źródłami, a po części kolorowe wspomnienia Freda Korematsu, urodzonego w Ameryce młodego mężczyzny japońskiego pochodzenia, który mieszkał w rejonie zatoki San Francisco w 1942 r. Miał 23 lata i pracował jako spawacz. Fred nie chciał podporządkować się nakazowi stawienia się w obozach więziennych i w ten sposób został aresztowany. Fred zwrócił się o pomoc do ACLU (American Civil Liberties Union), aby dochodzić swoich praw. Pozwał rząd Stanów Zjednoczonych, twierdząc, że jest obywatelem amerykańskim i ma prawo do życia w pokoju, gdziekolwiek zechce. Sprawa trafiła do Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych i została odrzucona. Trybunał orzekł, że uwięzienie Amerykanów pochodzenia japońskiego podczas wojny „ze względów wojskowych” było w rzeczywistości zgodne z konstytucją. To była parodia sprawiedliwości. W swoim zdaniu odrębnym sędzia Frank Murphy stwierdził, że uwięzienie Amerykanów pochodzenia japońskiego „przekracza granicę władzy konstytucyjnej i wpada w brzydką otchłań rasizmu… Nie zgadzam się zatem z tą legalizacją rasizmu. żaden stopień nie ma żadnego uzasadnionego udziału w naszym demokratycznym sposobie życia. Jest nieatrakcyjny w jakimkolwiek kontekście, ale jest całkowicie odrażający wśród wolnych ludzi, którzy przyjęli zasady określone w Konstytucji Stanów Zjednoczonych ”. W 1984 r. Przekonanie Freda Korematsu zostało unieważnione, aw 1998 r. Prezydent Bill Clinton przyznał Korematsu Prezydencki Medal Wolności, najwyższe odznaczenie cywilne Stanów Zjednoczonych.

Książka „ They Called Us Enemy” autorstwa George'a Takei'a ze Star Trek to ekscytująca powieść graficzna, która opowiada prawdziwą historię o tym, jak Takei został uwięziony jako dziecko wraz z rodziną. To wzruszające wspomnienie i intymne spojrzenie na obozy koncentracyjne, które studenci nie tylko z przyjemnością przeczytają, ale także uzyskają lepsze zrozumienie skutków, jakie uwięzienie wywarło na dzieci i rodziny. Uczniowie zobaczą radości, smutki i niezmierzoną odporność za drutem kolczastym. George Takei jest aktorem, aktywistą i zwolennikiem praw osób LGBTQ. Założył Muzeum Historii Ameryki Japońskiej i często prowadzi wykłady i opowiada o swoich doświadczeniach z obozu więziennego. Takei wykorzystuje tę perspektywę również do walki z rasistowską polityką wymierzoną w dowolną grupę etniczną lub rasową, zwłaszcza dzisiejszych muzułmanów.

Podstawowe pytania dotyczące uwięzienia Amerykanów pochodzenia japońskiego podczas II wojny światowej

1. Jak przymusowa ewakuacja i uwięzienie Amerykanów pochodzenia japońskiego podczas II wojny światowej wpłynęła na ich życie?
2. Co byś zrobił, gdybyś ty i twoja rodzina nagle zostali zmuszeni do opuszczenia domu, szkoły i środków do życia w obozie koncentracyjnym?
3. Czy internowanie Amerykanów pochodzenia japońskiego było nadużyciem władzy przez FDR, czy też aktem niezbędnym do ochrony Ameryki?
4. Jakie są przykłady uprzedzeń i niesprawiedliwości w dzisiejszym świecie? Jak możemy się upewnić, że takie okrucieństwa sprawiedliwości, jak to, co zostało popełnione przeciwko japońskim Amerykanom, nigdy się już nie powtórzy?