„Zatrzymywać się w lesie w śnieżny wieczór” to jedno z najbardziej znanych dzieł Frosta, które porusza temat obowiązków kontra pragnienie spokoju umysłu człowieka.
Nauczanie Wierszy Roberta Frosta: Zatrzymywanie Lasów na Śnieżnej Analizie Wieczornej
Tekst Storyboardowy
T - TYTUŁ
P - PARAFRAZUJE
C - KONOTACJA
A - POSTAWA / TON
S - PRZESUNIĘCIE
T - TYTUŁ
T - TEMAT
Tytuł brzmi jak narrator jest w lesie w śnieżną noc. Może to czas Bożego Narodzenia?
Narrator zatrzymuje się w lesie lokalnego mieszkańca wioski. Uważa, że jego koń może się zastanawiać, dlaczego zatrzymują się na środku pustkowia, bo to jest najciemniejsza noc w roku. Koń wstrząsa uprzęży, jakby się myli. Jedynym innym dźwiękiem jest wiatr i lekki śnieg. Narrator obserwuje piękno lasów głębokich, spokój i marzenie, które mu dają, ale zdaje sobie sprawę, że musi się ruszać, ponieważ ma więcej dystansu, zanim będzie mógł odpocząć.
Narrator używa takich słów, jak "bez domu", "zamarznięte jezioro", "najciemniejszy wieczór", "łatwy wiatr" i "puszysty płatek", aby stworzyć wizerunek jego izolacji w środku nocy zimowej. Podziwia piękno "ślicznych, ciemnych i głębokich" lasów, ale odsuwa się, zauważając, że "sen" lub spokój, nie może się zdarzyć.
Dźwięk narratora jest łagodny, kontemplacyjny i spokojny, gdy dyskutuje o zimnej nocy zimowej i jego koniunkturze do momentu zmiany, gdzie brzmi rezygnować.
Przesunięcie występuje, gdy narrator wyrusza z zamyślenia i zdaje sobie sprawę z tego, że tak miło, jak można pozostać w lesie i podziwiać ich piękno, musi kontynuować grę.
Tytuł dotyczy narratora zatrzymującego się w lesie i podziwiania ich w ciemną zimę nocy. Chce pozostać w lesie, ale wie, że ma obowiązek trzymać się.
Motywem poety jest pragnienie spokoju, który można znaleźć w przyrodzie, ale często przerywa codzienne obowiązki życia.