The Breadwinner'daki Favori Sahne

Öğrencilerin kitaptan favori bir alıntıyı veya sahneyi seçmeleri, hikayenin hangi bölümlerinin kendileriyle kişisel düzeyde yankılandığını ifade etmelerini sağlar. Bu şekilde öğrenciler, karakterleri ve onların gelişimini veya romanın temalarını anladıklarını gösteren bir metin-kendi bağlantısı kurarlar. Öğrenciler daha sonra storyboard'larını paylaşabilir ve alıntıların kendileri için ne anlama geldiği hakkında kısa bir tartışma yapabilirler.

Bazı öğrenciler sonunda aynı alıntıyı seçebilir, ancak farklı bakış açıları olabilir. Bu, öğrenciler için her zaman ilginçtir ve herkesin kendi bakış açılarına ve kişisel deneyimlerine dayanarak aynı satırları nasıl aynı şekilde okuyamayacağına dair bir tartışma başlatabilir.

Breadwinner'dan Alıntılar Örnekleri

"Onu kızdırdı ve öfkesiyle hiçbir şey yapamadığı için onu üzdü."

Babası, soran herhangi bir Talib'e bacağını göstererek "Bu kızın yürümeme yardım etmesine ihtiyacım var" derdi. Öğretmenlik yaptığı lise bombalandığında bacağının alt kısmını kaybetmişti. İçi de bir şekilde incinmişti. Sık sık yorgundu."

"Bunlar alışılmadık zamanlar. Sıradan insanları sıra dışı şeyler yapmaya çağırıyorlar, sadece geçinmek için.”

Parvana, "Bunu hatırlamamız gerekiyor," dedi. “İşler düzeldiğinde ve büyüdüğümüzde, bir gün çocukken bir mezarlıkta dikilip ailelerimiz yiyebilsin diye satmak için kemikler topladığımızı hatırlamalıyız.” "Bize inanan var mı?" "Hayır. Ama bunun olduğunu bileceğiz."

"Afganlar güzel şeyleri sever ama biz o kadar çok çirkinlik gördük ki bazen çiçek gibi bir şeyin ne kadar harika olduğunu unutuyoruz."

"Onu bir oğlana çevireceklerdi."

"Afganistan'daki çoğu insan okuma yazma bilmiyordu. Parvana şanslı olanlardan biriydi. Her iki ebeveyni de üniversiteye gitmişti ve herkes için, hatta kızlar için bile eğitime inanıyorlardı."

"İki asker babasını yakaladı. Diğer ikisi daireyi aramaya başladılar, yemekten kalanları mindere tekmelediler. 'Bırak onu!' Annem bağırdı. 'Yanlış bir şey yapmadı!' 'Eğitim için neden İngiltere'ye gittin?' asker babaya bağırdı, 'Afganistan'ın yabancı fikirlerine ihtiyacı yok!' Onu kapıya doğru çektiler. 'Afganistan'ın senin gibi okuma yazma bilmeyen haydutlara ihtiyacı var,' dedi babam. Askerlerden biri yüzüne vurdu. Burnundan kan beyaz şalvar kameezine damlıyordu."

"Odanın içinde, diğer iki asker toşakları bıçaklarla açıp dolaptan bir şeyler fırlatıyorlardı. Babanın kitapları! Dolabın dibinde babasının, daha önce orada olmayan birkaç kitabı saklamak için yaptığı gizli bir bölme vardı. Bombalamalardan birinde yok edildi. Bazıları tarih ve edebiyatla ilgili İngilizce kitaplardı. Taliban sevmediği kitapları yaktığı için saklandı."

"Anne, bir erkek olmadan ya da kocasından bir not almadan evden çıkmamalıydı. 'Nooria, Anneme bir not yaz.' "Zahmet etme Nooria. Kendi şehrimde burkama bir not yapıştırıp anaokulu çocuğuymuşum gibi dolaşmayacağım. Üniversite diplomam var!"

"Okuyabilseydi iyi olurdu, ama sahip oldukları tek kitap babamın gizli kitaplarıydı. Onları saklandıkları yerden çıkarmaya cesaret edemedi. Ya Taliban tekrar saldırırsa? Kitapları alırlardı, ve belki de tüm aileyi onlara sahip oldukları için cezalandırın."

"'Çalışmalarına devam ediyor musun?' Bayan Weera, "Babamın ailesi kızların eğitimli olduğuna inanmıyor ve biz onların evinde yaşadığımız için annem dediklerini yapmamız gerektiğini söylüyor." "Erkek gibi giyinip işe gitmenden rahatsız oluyorlar mı?"

"'Gerçekten bunu yapmak istiyor musun?' Nooria başını salladı. "Buradaki hayatıma bak Parvana. Taliban altında yaşamaktan nefret ediyorum. Küçüklere bakmaktan yoruldum. Okul derslerim çok seyrek oluyor, neredeyse hiçbir değeri yok. Benim için bir gelecek yok. en azından Mazar'da okula gidebilirim, çarşaf giymeden sokaklarda yürüyebilirim ve okulu bitirdiğimde bir iş bulabilirim.Belki Mazar'da bir tür hayatım olabilir.Evet, yapmak istiyorum. Bugün nasılsın.'"

"Şansımız varken Afganistan'ı terk etmiş olsaydık, işimi yapıyor olabilirdim!" "Biz Afganız. Burası bizim evimiz. Bütün eğitimli insanlar giderse, ülkeyi kim yeniden inşa edecek?"

"Dışarıda olmaması gerekiyordu. Taliban Afganistan'daki tüm kız ve kadınların evlerinde kalmalarını emretti. Hatta kızların okula gitmesini bile yasakladılar. Parvana altıncı sınıftan ve kız kardeşi Nooria'dan ayrılmak zorunda kaldı. lisesine gitmesine izin verilmedi. Anneleri, bir Kabil radyo istasyonunda yazar olarak işinden atılmıştı."

"Parvana peşinden koştu. Annesinin uzun, hızlı adımlarına yetişmek için koşmak zorunda kaldı, ama geride kalmaya cesaret edemedi. Sokakta birkaç kadın daha vardı ve hepsi de normal burka giyiyordu, bu da onları öyle yaptı. hepsi birbirine benziyor. Parvana annesinin izini kaybederse, onu bir daha asla bulamamaktan korkuyordu."

"Parvana hiç cezaevine girmemişti ama tutuklanan başka akrabaları vardı. Halalarından biri, ülkesinin Sovyet işgalini protesto ettiği için yüzlerce kız öğrenciyle birlikte tutuklandı. Tüm Afgan hükümetleri düşmanlarını hapse attı. Annesi bazen "Hapishaneye girmiş birini tanımıyorsanız, gerçekten Afgan olamazsınız" dedi.

"Su getirmek çok uzun zaman aldı. Meryem neredeyse bir buçuk yıl boyunca odasının dört duvarından başka bir şey görmemişti. Kapının dışındaki her şey onun için yeniydi. Kasları en basit egzersizlere alışık değildi. Parvana yardım etti. Babama yardım etmek zorunda olduğu kadar dikkatli bir şekilde merdivenlerden inip çıkıyordu."

"Annesinin Hossain'in kıyafetlerinin paketini alıp dolabın üst rafına koyduğunu görünce öfkesi eridi. Annesi, Hossain'in kıyafetlerine dokunduğunda hep üzgün görünürdü."

"Nooria çarşafını tamamen örttü ve küçük bir top haline geldi. Genç kadınlar bazen askerler tarafından çalındı. Evlerinden kaçırıldılar ve aileleri onları bir daha hiç görmedi."

İlk başta, büyük tanklarını ülkeye sokan ve köylere ve kırsal alanlara bomba atan savaş uçaklarını uçuran Sovyetlerdi. Parvana, Sovyetlerin kendi ülkelerine dönmeye başlamasından bir ay önce doğdu. Nooria ona, "Sen çok çirkin bir bebektin, Sovyetler seninle aynı ülkede olmaya dayanamazdı," demeye bayılırdı.

"Artık ülkenin çoğu Taliban tarafından kontrol ediliyordu. Taliban kelimesi din bilginleri anlamına geliyordu, ancak Parvana'nın babası ona dinin insanlara nasıl insan olunacağını, nasıl daha nazik olunacağını öğretmekle ilgili olduğunu söyledi. "Taliban Afganistan'ı daha nazik yapmıyor. yaşanacak yer!" dedi.