Eén manier was om de Deense joden weg te smokkelen en ze naar Zweden te brengen, een land dat Duitsland niet wilde bezetten en dat gedurende de oorlog neutraal bleef. Ellen's ouders en oom, evenals de verloofde van haar overleden zus, werken meedogenloos om hen veilig weg te krijgen onder de alziende ogen van de soldaten en hun altijd snuffelende honden.
Deze bronnen voor de Holocaust kunnen al dan niet geschikt zijn voor sommige groepen studenten. Gebruik uw gezond verstand bij het kiezen van materialen voor uw studenten. Zie onze lesplannen Geschiedenis van de Holocaust voor meer informatie over het onderwijzen van de Holocaust.
Storyboard That biedt ook een uitgebreid afbeeldingspakket (inbegrepen bij abonnement) dat grafische beelden bevat, inclusief slachtoffers van de Holocaust en nazi-soldaten. Vanwege de aard van dit materiaal is het standaard verborgen. Wijzig uw accountinstellingen.
Studentenactiviteiten voor Nummer the Stars
Nummer de Sterren Samenvatting
Annemarie Johansen woont tijdens de Tweede Wereldoorlog in Denemarken. Haar beste vriendin is Ellen Rosen. Ze zijn zo close als zussen. Ellen is joods en de nazi's zijn net Denemarken binnengevallen. Vermoedelijk is het een niet-agressieve infiltratie. De nazi's gaan echter door met de razzia's van Joden, net als in andere landen. Annemarie en Ellen zijn bang voor alle soldaten die met geweren en honden over straat lopen.
Annemarie's zus, Lise, had deel uitgemaakt van de Deense verzetsbeweging. Lise is omgekomen tijdens een demonstratie, maar de familie denkt nog vaak aan haar en Annemarie wordt verdrietig als ze aan haar denkt. Het feit dat Lise heel donker haar had, maakte het gemakkelijk om Ellen voor haar te doen als de Duitsers het huis van de Johansen kwamen inspecteren.
Op een nacht herinnert Annemarie zich een verhaal dat haar vader haar over de koning had verteld. Een van de Duitse soldaten was in een menigte geweest toen de koning van Denemarken op zijn paard voorbij reed. De soldaat vroeg een jongen waar al zijn bewakers en soldaten waren. De jongen zei: "Heel Denemarken is zijn lijfwacht." En in zekere zin letten de Denen niet alleen op de koning, ze zorgen ook allemaal voor elkaar. Daarom hadden de Duitsers er zo'n moeite mee om Joden in Denemarken op te pakken. Door samen te werken, hebben Denen meer dan 7.200 Joden gered, van de 8.000 die daar tijdens de bezetting woonden.
Annemarie's familie organiseerde een uitgebreide nepdood, zodat veel Joden zich konden verzamelen in het huis van oom Henrik om zich voor te bereiden op hun ontsnapping. Ze hadden een gesloten kist in de woonkamer en vertelden een bewaker dat de dokter had geëist dat hij gesloten moest worden omdat "oudtante Bertie" aan tyfus was overleden. De Joodse 'rouwenden' sluipen de hele nacht in kleine groepjes naar de boot. Peter, Lise's verloofde en een felle verzetsstrijder, brengt een belangrijk pakket naar mevrouw Johansen. Het moet voor de ochtend bij de boot zijn. Mevrouw Johansen wil het naar Henrik brengen, maar ze breekt haar enkel op een losse rots. Wanneer Annemarie merkt dat haar moeder gewond is, brengt ze haar naar binnen. Mevrouw Johansen zegt dat ze de envelop moet nemen en onder een servet en wat eten moet leggen en naar haar oom moet brengen. Mevrouw Johansen zegt dat als soldaten haar tegenhouden, ze gewoon zeggen dat ze de lunch naar haar oom, een visser, brengt. Annemarie wordt wel tegengehouden door bewakers. Ze doorzoeken haar hele mand en lachen om de zakdoek die in de verborgen envelop zit. Ze lieten haar op pad.
De zakdoek staat centraal in het ontsnappingsplan. Peter had met weerstandswetenschappers samengewerkt om een formule te bedenken die honden zou aantrekken met zijn geur, maar die de honden ook een tijd daarna niets meer konden ruiken. Henrik hield het aan de voorkant van de boot, dus hoewel de nazi's aan boord gingen en controleerden op verstekelingen met honden die getraind waren om mensen te ruiken, konden ze, zodra ze de chemische stof op de zakdoek roken, geen van de Joodse mensen ontdekken die verpakt als sardientjes onder de vloerplanken van de boot. Henrik zag de Rosens in veiligheid brengen aan de kust van Zweden.
Het boek eindigt met het einde van de oorlog. De Johansens hebben de huizen van hun joodse buren verzorgd, wachtend op hun veilige terugkeer. Peter en andere leden van het verzet waren vóór het einde van de oorlog door de nazi's vermoord. De auteur, Lois Lowry, eindigt ook met een klein stukje over hoeveel van het verhaal echt is. Hoewel de personages fictief zijn, zijn ze gebaseerd op het leven van een goede vriend van Lowry die tijdens de oorlog haar jeugd doorbracht in Kopenhagen, Denemarken. Ze stelt ook dat de zakdoek echt was. Ze werden aan alle scheepskapiteins gegeven en bevatten konijnenbloed en cocaïne om de honden aan te trekken en uit te schakelen.
Essentiële vragen voor het nummeren van de sterren
- Wat zou je riskeren om je vrienden en buren te redden?
- Hoe belangrijk is vertrouwen?
- Copenhagen • Moyan_Brenn • Licentie Attribution (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0/)
- Fish Snip • rubyblossom. • Licentie Attribution, Non Commercial (http://creativecommons.org/licenses/by-nc/2.0/)
- No Escape • c@rljones • Licentie Attribution, Non Commercial (http://creativecommons.org/licenses/by-nc/2.0/)
- Periodic Table of Font Elements 1.1 • FontShop • Licentie Attribution (http://creativecommons.org/licenses/by/2.0/)
Prijzen Voor Scholen en Districten
- 1 Scholen
- 5 leraren voor één jaar
- 1 uur virtuele PD
30 dagen geld-terug-garantie • Alleen voor nieuwe klanten • Volledige prijs na introductieaanbieding • Toegang is voor 1 kalenderjaar
© 2024 - Clever Prototypes, LLC - Alle rechten voorbehouden.
StoryboardThat is een handelsmerk van Clever Prototypes , LLC , en geregistreerd bij het US Patent and Trademark Office