"A Poison Tree" werd gepubliceerd in William Blake's 1794 poëziebundel getiteld Songs of Experience. Zoals de titel van de collectie suggereert, duikt "A Poison Tree" in de donkere kant van de menselijke geest en behandelt de catastrofale gevolgen van onderdrukte woede.
Ik haat deze man. Ik kan niet tegen hem praten of naar hem kijken of dichtbij hem zijn of ...
Oh hey, leuk om je te zien!
T - Titel
T - Thema
Waarom maak je altijd plezier met mijn zang?
Sorry. Ik maak plezier van iedereen zingen.
Het gedicht gaat over een mystieke boom die alles om het vergiftigt.
De spreker slaat zijn woede op naar zijn vijand. Hij presenteert een valse voorkant en handelt goed tegen de vijand, terwijl hij hem in zijn hoofd vervloekt. Uiteindelijk leidden zijn toorn en bedrog tot een tragedie. De vijand sterft, en het spreker's beschadigde morele kompas zorgt ervoor dat hij op dit resultaat een verdraaid geluk voelt.
De woede van de man wordt beschouwd als een gif. De boom en de appel zijn giftige groei die, zoals woede, kan doden.
Blake gebruikt woorden als "toorn", "vijand", "bedrieglijk", "wiles" en "stal" om de donkere emoties van het gedicht over te brengen. De spreker heeft een sinistere en giftige toon.
Er verschijnt een verschuiving in de eerste stanza wanneer de spreker gaat van het vertellen van zijn woede om het in te houden. Het gedicht groeit geleidelijk meer sinisterer, aangezien het van dit punt afloopt. De zinlengtes in de eerste stanza zijn kort en simpel, maar ze stijgen later als de toorn van de spreker intenser wordt en zijn leugens vaker worden.
Na het lezen van het gedicht realiseer ik me dat de boom een symbool is van de toorn van de spreker. Naarmate de spreker woont op zijn boosheid, groeit de boom giftig fruit, wat suggereert dat woede gevaarlijke resultaten veroorzaakt.
Het uitdrukken van onze emoties is een gezonde manier om met conflicten te gaan.