White Bird użytkownika RJ Palacio

Postacie

Wyświetl Aktywność

Aluzje

Wyświetl Aktywność

Podsumowanie Fabuły

Wyświetl Aktywność

Motywy, Symbole, Motywy

Wyświetl Aktywność

Ulubiony Cytat

Wyświetl Aktywność

Projekt Powieści Graficznej

Wyświetl Aktywność

Podstawowe pytania do White Bird autorstwa RJ Palacio

1. Kim są główni bohaterowie „White Bird” i jakie wyzwania przed nimi stoją?
2. Jakie aluzje (odniesienia do prawdziwych ludzi, miejsc, wydarzeń, sportu i sztuki/literatury) pojawiły się w powieści? Czego można dowiedzieć się o tym okresie z tych aluzji?
3. Jakie tematy, symbole i motywy występują w powieści? W jaki sposób symbolika pomaga ci lepiej zrozumieć postacie i ich motywacje?
4. Jakie przesłanie autor przekazuje czytelnikowi na temat życzliwości i odwagi? Dlaczego tak ważne jest nauczanie, poznawanie i pamiętanie o Holokauście?
5. Jakie są przykłady uprzedzeń i niesprawiedliwości w dzisiejszym świecie, które wymagają, aby „dobrzy ludzie postanowili położyć temu kres”?

Podsumowanie Białego Ptaka

„Ci, którzy nie pamiętają przeszłości, są skazani na jej powtarzanie”. Autor RJ Palacio umieszcza ten głęboki cytat George'a Santayany na początku Prologu, nadając ton czytelnikowi. Sara Blum miała idylliczne dzieciństwo z ukochaną mamą i tatą w malowniczym francuskim miasteczku obok bajkowego lasu. Jej ojciec był odnoszącym sukcesy chirurgiem, a matka matematyczką, pierwszą kobietą profesorem w mieście. Rodzina lubiła pikniki wśród dzwonków na skraju lasu, gdzie ojciec Sary kołysał ją w powietrzu, aby mogła „latać wysoko jak ptak”. Ich niewinna gra polegająca na lataniu wysoko nad światem jak ptak jest wpleciona w całą książkę, ponieważ biały ptak symbolizuje piękno i wzajemne powiązania ludzkości.

Grandmère wyjaśnia, w jaki sposób naziści i ich francuscy kolaboranci stopniowo pozbawiali narodu żydowskiego praw, uciskali go i odczłowieczali w propagandzie. Sara przedstawia nam także Tourteau, swoją koleżankę z klasy w szkole, która zawsze była nękana przez prześladowców. Ona sama nie drażniła chłopca, ale stała z boku i patrzyła. W ramach okrutnego żartu koledzy z klasy nadali mu przydomek „Tourteau”. Oznacza to po francusku „krab” i został mu nadawany, ponieważ w dzieciństwie jego nogi zostały częściowo sparaliżowane przez polio i chodzi o kulach. Naprawdę nazywa się Julien Beaumiers. Pomimo tego, że Sara siedziała obok niego przez trzy lata w szkole, nigdy nie poznała jego imienia i na początku historii zwracała się do niego jedynie jako „Tourteau”.

Wtedy dzieje się najgorsze. Naziści zaczynają łapać Żydów w całym mieście Sary. Jej nauczyciele próbują ukrywać żydowskie dzieci, ale zostają one złapane przez nazistów i dzieci wysyłane są na śmierć do obozów koncentracyjnych wraz z nauczycielem, który nie chce ich opuścić. Sarze udaje się uciec! Ukrywa się w dzwonnicy i zostaje odkryta przez Tourteau. Pomaga jej przekraść się tunelami kanalizacyjnymi, które dobrze zna, ponieważ jego ojciec jest pracownikiem sanitarnym. Tourteau zabiera Sarę do swojego domu i ukrywa ją w swojej stodole. Kiedy Sara wyraża swoją wdzięczność, w końcu poznaje jego imię, Julien. Grandmère mówi swojemu wnukowi: „I to jest imię ze wszystkich imion na świecie, które od tamtej pory jest mi najbliższe sercu. To imię, które nadałam twojemu ojcu. To imię, które on nadał tobie, Juliański."

Julien i jego rodzice, Vivienne i Jean-Paul Beaumier, opiekują się Sarą przez cały czas jej ukrywania. Przynoszą jej żywność, ubrania i koce. Odwiedzają codziennie; Vivienne pomaga Sarze się myć, a Julien gra w gry i uczy ją tego, czego uczy się w szkole. Jednak Beaumierowie zawsze bali się nazistów. Jeżeli zostaliby przyłapani na ukrywaniu Żyda, groziłaby im egzekucja. Bali się swoich sąsiadów, La Fleurów, ponieważ wycofali się, a Beaumierowie byli pewni, że La Fleurowie byli nazistowskimi kolaborantami. Pomimo izolacji, nietoperzy i myszy oraz smutku po stracie rodziców, Sara przez wszystkie lata ukrywa się. Julien i Sara zostali najlepszymi przyjaciółmi, zwierzając się sobie; ich uczucia nawet rozkwitają w miłość.

Pewnego dnia Julien widzi cenny szkicownik Sary w szkolnym gabinecie dyrektora. W tajemnicy bierze go jako prezent dla Sary, bo wie, jak bardzo uwielbiała nim rysować każdego dnia. Sara jest zachwycona, ale ich radość jest krótkotrwała. Vincent, kolega z klasy, który został nazistą i który zaciekle nienawidzi każdego, kto różni się od niego, podąża za Julienem i oskarża go o kradzież. Bije Juliena zaciekle, aż Sara zaczyna się ukrywać, a nietoperze spadają z strychu i go odstraszają. Później Vincent zdaje sobie sprawę, że Julien musiał ukrywać Sarę, jedyną żydowską koleżankę z klasy, która uniknęła nazistowskiej łapanki. Vincent każe nazistom porwać Juliena, gdy ten idzie do szkoły. Naziści porywają Juliena wraz z pacjentami ze szpitali i zakładów psychiatrycznych. Następnie Vincent wymyka się do Beaumierów i do stodoły, w której ukrywa się Sara. Strzela do niej i ledwo chybia, ale ona udaje się uciec przez okno do pobliskiego lasu. Przez przypadek, gdy ucieka przed Vincentem, wyskakuje wilk, atakuje i zabija Vincenta. Sara widzi swój szkicownik leżący obok Vincenta i zdaje sobie sprawę, że musiał zabrać go Julienowi. Wie, że Julien musi być w niebezpieczeństwie. Spieszy się, by powiedzieć o tym rodzicom Juliena. Bezskutecznie próbują uratować Juliena, ale hitlerowcy zamordowali Juliena wraz z innymi pacjentami szpitala. Grandmère opisuje to jako masakrę w lesie Mernuit w maju 1944 roku.

Sarze udaje się przetrwać wojnę z pomocą Beaumierów i ostatecznie ponownie spotyka się z ojcem. Ale jej ukochany Julien, jej matka, żydowscy koledzy z klasy i 6 milionów Żydów zostało zamordowanych przez nazistów, a także 10 milionów Rosjan, Polaków, Serbów, Romów, osób niepełnosprawnych, osób LGBTQ i innych w niegodziwym wysiłku nazistów mającym na celu wyeliminowanie każdego, kto był różni się od nich. Na zakończenie swojej historii jej wnuk Julian ze łzami w oczach obiecuje swojej Grandmère, że pomoże dopilnować, aby nikt nigdy nie zapomniał i aby historia się nie powtórzyła. Julian mówi: „Nigdy nie pozwolę im zapomnieć. Będę świecił moim światłem… dla ciebie”. Grandmère przypomina Julianowi i czytelnikowi, że „Zło można zatrzymać tylko wtedy, gdy dobrzy ludzie zbiorą się, aby położyć mu kres”.

Sprawdź inne scenariusze lekcji na temat historii i literatury podczas II wojny światowej i Holokaustu

• Historia Holokaustu
• Wprowadzenie do II wojny światowej
• II wojna światowa: 1939-1941
• II wojna światowa: 1942-1945
• Night użytkownika Elie Wiesel
• The Diary of a Young Girl by Anne Frank
• Number the Stars autorstwa Lois Lowry
• Słonecznik autorstwa Simona Wiesenthala
• „First They Came” Martina Niemollera
• Lily's Crossing, Patricia Reilly Giff
• White Bird użytkownika RJ Palacio
• Raz autorstwa Morrisa Gleitzmana
• Milkweed użytkownika Jerry Spinelli
• Złodziej książek Markusa Zusaka
• Chłopiec na drewnianym pudełku - Leon Leyson
• Chłopiec w pasiastej piżamie Johna Boyne'a

Kup White Bird na Amazon

Często Zadawane Pytania Dotyczące White Bird Autorstwa RJ Palacio

Jaki jest związek pomiędzy „Białym ptakiem” a „Cudem”?

„Cud” i „Biały Ptak” są ze sobą powiązane, ponieważ „Biały Ptak” stanowi rozwinięcie narracji babci Juliana, Sary Blum, o której wspomina „Cud”. Pomaga nam lepiej zrozumieć pochodzenie rodzinne Juliana. Uczniowie mogą porównać obie historie, aby lepiej dowiedzieć się, w jaki sposób postacie są ze sobą powiązane i jak na siebie wpływają.

Czy „Biały Ptak” to prawdziwa historia?

Chociaż „Biały ptak” jest dziełem fikcyjnym, jego inspiracją były rzeczywiste wydarzenia historyczne, zwłaszcza Holokaust, straszny czas II wojny światowej, kiedy naziści prześladowali miliony Żydów i innych ludzi.

Kim są główni bohaterowie opowieści?

Fabuła opiera się na przeżyciach Sary Blum, młodej żydowskiej dziewczynki uciekającej przed nazistami podczas Holokaustu. Oprócz Sary czytelnicy poznają także Juliena (chłopca, który pomógł jej pomimo prześladowań) i jego rodzinę.