Narracja o życiu Fredericka Douglassa została napisana przez samego Fredericka Douglassa i opublikowana w 1845 roku. Ponad 250 lat później narracja nadal pozostaje potężnym dziełem, zarówno ze względu na żywe okno, jakie zapewnia na temat niewolnictwa na amerykańskim Południu, jak i na jego wymowna obrona praw człowieka.
Opowieść o życiu Fryderyka Douglasa Mythbusters - ruchobilizujący ruch
Tekst Storyboardowy
MIT
Tra, la, la, la!
RZECZYWISTOŚĆ
Powiedz stary Pharoah, niech moi ludzie idą!
Częste śpiewy niewolników oznaczają, że są szczęśliwi i zadowoleni.
Kapitan Reynolds, sir.
Hoy tam, kto jest twoim mistrzem?
Czy dobrze cię traktuje?
"Pieśni niewolnika przedstawiają smutek jego serca, a on jest przez nich ulgę, jak tylko ból serca jest łagodzone przez łzy".
Praktykowałeś, że nie masz dość jedzenia ?! Niewdzięczna rzecz!
Większość niewolników nie przejmuje się niewolnictwem. Mówią, że ich panowie są życzliwi i życzliwi.
Tak jest.
"Nasi niewolnicy wiedzieli, że wysyłają szpiedzy wśród swoich niewolników, aby ustalić ich poglądy i uczucia w odniesieniu do ich stanu ... [niewolnicy] tłumią prawdę, a nie podejmują konsekwencje tego powiedzenia".
Zbyt dużo wolnego czasu jest dla nas złe!
Naw, myślę, że Sam jest słabszym piłkarzem.
Założę się, że Fred nie mógłby pić więcej niż pół dzbanka, zanim minął zimno, haha.
Niewolnicy nie mogą sobie radzić z wolnością. Spędzają kilka wakacji z głupoty i rozproszenia.
W święta Bożego Narodzenia "niewolnicy nie tylko lubią widzieć napój niewolników na własną rękę, ale też przyjmą różne plany, aby upić go. Jednym ze planów jest, aby obstawiać swoich niewolników, kto może wypić najwięcej whisky Bez pijania, iw ten sposób zdołają wyprowadzić całe mnóstwo napoju do nadmiaru ".