13 Oryginalnych Kolonii

Słownictwo

Wyświetl Aktywność

Regiony Kolonialne

Wyświetl Aktywność

Porównać i Kontrastować

Wyświetl Aktywność

Połączenie Literatury

Wyświetl Aktywność

Broszura Podróżna

Wyświetl Aktywność

Gospodarka

Wyświetl Aktywność

Region kolonialny Nowej Anglii

Geografia

Region Nowej Anglii był najbardziej wysuniętym na północ regionem i obejmował Massachusetts Bay, Rhode Island, Connecticut i New Hampshire. Klimat w Nowej Anglii jest gorący latem i zimny zimą. Podczas gdy zimy były surowe, mroźna pogoda zapewniła wytchnienie od owadów i zarazków, które mogą powodować choroby. Nowa Anglia ma skalistą ziemię, gęste lasy, wiele rzek i łatwy dostęp do morza.

Gospodarka

Ze względu na te zasoby naturalne gospodarka Nowej Anglii obejmowała różnorodne gałęzie przemysłu. Klimat i gleba umożliwiły uprawę ziemi w małych gospodarstwach. Uprawy takie jak kukurydza, dynia, cebula i fasola można sadzić wiosną i zbierać jesienią. Gospodarstwa mogłyby również utrzymywać sady jabłoniowe i hodowlę. Liczne rzeki i łatwy dostęp do morza umożliwiały wędkowanie, łowienie w pułapki i handel. Cape Cod został nazwany na cześć obfitości dorsza. Wielorybnictwo było dochodowym biznesem, ponieważ olej wielorybi był używany w każdej kolonii do produkcji mydła, świec i oleju do lamp. Tarcica z gęstych lasów dostarczała drewna do budowy domów i statków.

Dane demograficzne

Pierwszymi Europejczykami, którzy osiedlili się na stałe w Nowej Anglii, byli Pielgrzymi w 1620 r., A następnie purytanie w 1630 r. Przybyli oni po części, aby uniknąć prześladowań religijnych ze strony Kościoła anglikańskiego. Religia kierowała każdym aspektem ich codziennego życia. Purytanie byli bardzo surowi w swoich wierzeniach religijnych i nie akceptowali innych religii. Z tego powodu szczery minister o imieniu Roger Williams został wygnany z Massachusetts i pozostawiony, aby założyć nową kolonię na Rhode Island. Za nim podążyła Anne Hutchinson, która również wypowiedziała się przeciwko niektórym surowym praktykom purytańskim i została wygnana. Kolonia Rhode Island oferowała więcej wolności religijnej.

Rząd

Koloniści w Nowej Anglii stworzyli bardziej demokratyczny system rządów niż w Europie. Organizowali spotkania miejskie, na których koloniści mogli się spotykać i głosować w lokalnych sprawach. Mężczyźni, którzy byli właścicielami ziemi, mogli głosować i wybierali przedstawicieli, lokalnych urzędników i gubernatorów.

Środkowy region kolonialny

Geografia

Region Środkowy obejmował Nowy Jork, Pensylwania, New Jersey i Delaware. Klimat jest podobny do regionu Nowej Anglii, z gorącymi latami i mroźnymi zimami. W okolicy znajdują się duże rzeki i doliny rzeczne, takie jak Mohawk River Valley w Nowym Jorku i Susquehanna Valley w Pensylwanii. Ma żyzną glebę i dłuższy okres wegetacji niż Nowa Anglia. W regionie znajduje się wiele lasów, a także bogactwo minerałów, takich jak żelazo, węgiel i miedź. Porty w Nowym Jorku, New Jersey i Delaware sprawiły, że region środkowy był idealnym miejscem dla żeglugi i handlu.

Gospodarka

Zasoby regionu środkowego pozwoliły kolonistom rozwinąć silną gospodarkę. Uprawiali żyzną glebę, uprawiając pszenicę, kukurydzę, warzywa i tytoń oraz hodowali bydło, takie jak bydło mleczne. Rzeki stanowiły środek transportu dla handlu, a także jako pułapki. Wielu innych kolonistów było kupcami, górnikami, żeglarzami lub drwalami.

Dane demograficzne

Kolonie Środkowe przyciągały różne grupy Europejczyków. Nowy Jork został po raz pierwszy zasiedlony przez Holendrów, zanim stał się kolonią brytyjską. Imigranci z Niemiec i Irlandii również przybywali do środkowych kolonii ze względu na ich możliwości. Podobnie jak purytanie, kwakrzy byli prześladowani w Anglii z powodu ich przekonań religijnych. William Penn otrzymał pozwolenie od króla Karola II w 1681 roku na założenie kolonii w Pensylwanii, gdzie kwakrzy mogliby żyć w pokoju.

Rząd

W Nowym Jorku koloniści mieli mniejszą władzę w swoim rządzie. Jako kolonia królewska, ich namiestnik został mianowany przez króla. Gubernator z kolei powołał innych urzędników. Pensylwania była nieco bardziej demokratyczna. Mężczyźni posiadający majątek mogli głosować na członków zgromadzenia, którzy pisaliby ich prawa.

Południowy Region Kolonialny

Geografia

Region Południowy jest najbardziej wysuniętym na południe regionem i obejmuje Maryland, Wirginię, Karolina Północna, Karolina Południowa i Georgia. Klimat jest bardzo gorący i wilgotny latem i łagodny zimą. Wzdłuż wybrzeża znajdują się lasy, dostępne porty, rzeki i bagna.

Gospodarka

Z powodu długiego sezonu wegetacyjnego południowe kolonie były w stanie wyprodukować obfite plony, takie jak tytoń, ryż, indygo i bawełna. Były one uprawiane na dużych plantacjach, które wymagały dużo pracy fizycznej. Aby zwiększyć swoje zyski, właściciele plantacji z południa wykorzystali pracę Afrykanów, którzy zostali skradzieni z Afryki i zmuszeni do niewoli. Chociaż niewolnictwo istniało w każdej kolonii w XVIII wieku, było ono szczególnie zakorzenione na południu. Tartak i handel to inne branże w południowych koloniach.

Dane demograficzne

Podobnie jak purytanie i kwakrzy, katolicy spotykali się w Anglii z prześladowaniami religijnymi. Cecilius Calvert (znany również jako Lord Baltimore) założył kolonię Maryland w 1634 roku. Starał się zarabiać na bogatych zasobach regionu, a także zapewnić bezpieczną przystań katolikom, którym odmówiono praw nie tylko w Anglii, ale także w innych koloniach. Z drugiej strony Georgia stała się kolonią brytyjską w 1732 roku w celu powstrzymania Hiszpanów na Florydzie przed próbami posuwania się na północ. Aby założyć kolonię, brytyjskim dłużnikom zaoferowano szansę uniknięcia kary więzienia, zgadzając się na pomoc w osiedleniu się na ziemi. Dano im możliwość uprawiania pięćdziesięciu akrów ziemi, aby spłacić swoje długi.

Rząd

Początkowo niewolnictwo było w Gruzji nielegalne. Jednak w 1752 roku wszyscy biali mężczyźni otrzymali prawo do głosowania na członków zgromadzenia, po czym uchwalono nowe przepisy, które uczyniły niewolnictwo legalnym. W Maryland, białym mężczyznom z majątkiem pozwolono głosować na członków zgromadzenia, które było organem ustawodawczym.

Podczas tych zajęć uczniowie dowiedzą się o kluczowych aspektach życia codziennego, branżach, formach rządów i demografii w trzech regionach kolonialnych 13 kolonii w XVIII wieku.

Podstawowe pytania dla Ameryki kolonialnej w XVIII wieku

1. Jakie było pierwotnie 13 kolonii i jak zostały one podzielone regionalnie?
2. Jak zasoby naturalne i klimat występujące w różnych regionach wpłynęły na rozwój ich gospodarek?
3. Jakie były niektóre z powodów, dla których Europejczycy wyemigrowali do 13 kolonii, aby osiedlić się w XVII i XVII wieku?
4. Jakie były pierwsze formy samorządu terytorialnego w 13 koloniach i czym się różniły?

Często zadawane pytania dotyczące 13 kolonii

Dlaczego utworzono 13 kolonii?

13 Kolonii powstało z różnych powodów, przede wszystkim ze względu na możliwości gospodarcze, wolność religijną i autonomię polityczną. Motywacje ekonomiczne obejmowały pogoń za dochodowymi zasobami i możliwościami handlowymi, co widać w koloniach takich jak Wirginia, która początkowo została założona w celu uprawy tytoniu. Wolność religijna odegrała kluczową rolę w powstaniu kolonii, takich jak Massachusetts, założone przez purytanów szukających schronienia przed prześladowaniami religijnymi w Anglii, i Pensylwania, założone przez Williama Penna jako raj dla kwakrów. Ponadto niektóre kolonie, takie jak Gruzja, zostały założone jako eksperymenty społeczne lub jako bufory przeciwko terytoriam Hiszpanii. Z biegiem czasu kolonie te rozwinęły własną, niepowtarzalną tożsamość i struktury społeczne, ale wszystkie były powiązane z gospodarczymi i politycznymi celami brytyjskiej ekspansji i wpływów w Nowym Świecie.

Jakie były główne różnice pomiędzy 13 koloniami?

13 kolonii wykazywało znaczne różnice w gospodarce, strukturze społecznej i praktykach kulturowych. Z ekonomicznego punktu widzenia kolonie północne (Nowa Anglia) skupiały się na budowie statków, rybołówstwie i rolnictwie na małą skalę na własne potrzeby, podczas gdy kolonie środkowe były znane ze swojego zróżnicowanego rolnictwa i często nazywano je „spichlerzem” ze względu na produkcję zbóż. Kolonie południowe, charakteryzujące się dłuższym sezonem wegetacyjnym, skupiały się na uprawach dochodowych, takich jak tytoń, ryż i indygo, często w dużym stopniu polegając na niewolniczej pracy. Pod względem społecznym i kulturowym kolonie różniły się od purytańskiej surowości Massachusetts po tolerancję religijną w Rhode Island i Pensylwanii. Różnice te zostały ukształtowane przez takie czynniki, jak położenie geograficzne, pochodzenie osadników i specyficzna działalność gospodarcza.

Jakie były kluczowe różnice między kolonią północną i południową?

Kluczowe różnice między kolonią północną (Nowa Anglia) i południową skupiały się głównie wokół klimatu, gospodarki i struktury społecznej. Kolonie Północne, ze swoim ostrzejszym klimatem i bardziej skalistą glebą, skupiały się na rolnictwie na małą skalę, rybołówstwie i budowie statków. Mieli bardziej zróżnicowaną gospodarkę, skupiającą się na produkcji i handlu. Społeczeństwo było bardziej zurbanizowane, a edukacja i praktyki religijne odgrywały znaczącą rolę. Z kolei Kolonie Południowe, czerpiąc korzyści z cieplejszego klimatu i żyznej gleby, rozwinęły gospodarkę opartą na dużych plantacjach uprawiających rośliny dochodowe, takie jak tytoń i ryż, w dużym stopniu uzależnionych od niewolniczej pracy. Te różnice w gospodarce doprowadziły również do powstania odrębnych struktur społecznych, przy czym Południe ma bardziej sztywny system klasowy w porównaniu z bardziej egalitarnym społeczeństwem Północy.