Wat is Directe Karakterisering?

Directe karakterisering Definitie: Directe karakterisering is de beschrijving van de eigenschappen van een personage in het verhaal door de auteur of verteller. De verteller kan de lezer vertellen over de persoonlijkheid, fysieke kenmerken of gebreken van een personage.

Directe Karakterisering

Kopieer dit Voorbeeld — Of — Maak je Eigen Storyboard

Meer opties

Directe karakterisering is wanneer de eigenschappen van een personage direct worden beschreven door de auteur of verteller in een verhaal. De verteller kan de fysieke, emotionele en / of persoonlijkheidskenmerken van het personage expliciet uitleggen zodat de lezer een beter mentaal beeld van het personage kan creëren. Het kan ook het primaire conflict van een personage in een verhaal onthullen door aan de lezer uit te leggen wat de zorgen of gevoelens van het personage over andere personages kunnen zijn.

Directe karakterisering kan ook worden gebruikt om een ​​dieper inzicht te geven in de persoonlijkheid van het personage. De verteller in Canterbury Tales van Geoffrey Chaucer gebruikt bijvoorbeeld vakkundig directe karakterisering om hints te geven aan de lezers over wat er mis is met de personages. De verteller vertelt de lezer bij het beschrijven van de Prioress direct: "Van kleine honden hadde zij die ze voedde / Met rosted flessh, of melk en wastelrassen." De voorzichtige middeleeuwse lezer zou snel opmerken dat een Prioress die een gelofte heeft gedaan van armoede zou honden niet moeten houden en hen dure vlees en brood geven. In drama's, vooral tijdens Shakespeare tijden, was directe karakterisering door dialoog vaak noodzakelijk omdat het publiek hun verbeelding moest gebruiken zonder het gebruik van moderne speciale effecten. Het was ook belangrijk om achtergrond, motivatie en persoonlijkheden van karakters vast te stellen, omdat het verhaal in een beperkte hoeveelheid tijd verteld moest worden.

Maak je eigen Storyboard

Probeer het gratis!

Voorbeelden van directe karakterisering

De beschrijvingen van de verteller van de pelgrims in Geoffrey Chaucer's Canterbury Tales is directe karakterisering en geeft diepere aanwijzingen voor de innerlijke motivaties en persoonlijkheden van elke pelgrim.

In Richard Connell's korte verhaal " The Most Dangerous Game ", gebruikt de verteller directe karakterisering om de zeer angstaanjagende Ivan te beschrijven: "Het eerste wat Rainsford's ogen zagen, was de grootste man die Rainsford ooit had gezien - een gigantisch wezen, stevig gemaakt en zwartgebaard tot aan de taille. "Uit de toon van deze beschrijving kan de lezer afleiden dat Ivan een bedreigend personage is.

Odysseus beschrijft niet alleen de fysieke eigenschappen, maar ook de gebruiken van de Cyclopen in het epische gedicht van Homerus The Odyssey wanneer hij zich herinnert: "... reuzen, pummels, zonder wet om hen te zegenen. In onwetendheid, die de vrucht van de aarde in het geheim achterlaat voor de onsterfelijke goden, ploegen zij niet of zaaien niet met de hand, noch tot de grond, hoewel graan-wilde tarwe en gerst-onbehandeld groeit, en wijndruiven, in trossen, rijpen in de hemelregens .”

In het stuk A Midsummer Night's Dream van William Shakespeare stelt Egeus al snel vast voor het publiek dat Lysander zijn dochter Hermia heeft vrijgesproken, ondanks het feit dat hij wenst dat Demetrius met haar trouwt. Hij zegt: "... deze man heeft de boezem van mijn kind betoverd. / Gij, gij Lysander, gij hebt haar rijmpjes gegeven, / En liefdesfiches met mijn kind vermengd. "

In het korte verhaal " The Necklace " van Guy de Maupassant, introduceert de verteller de lezer van de tragische figuur van Madame Loisel, en het primaire conflict van het verhaal onmiddellijk: "Zij was een van die mooie, charmante jonge vrouwen die geboren zijn, als door een dwaling van het Lot, in het gezin van een onbetrouwbare functionaris. Ze had geen bruidsschat, geen hoop en geen enkele kans om te worden gewaardeerd, begrepen, geliefd en getrouwd door een rijke en vooraanstaande man ... "