Fizjonomia jest używana w literaturze do wskazywania prawdziwych intencji bohatera i jego wewnętrznego ja poprzez tworzenie fizycznych przejawów tych cech. Autor może stworzyć zły charakter i wskazać na jego niegodność, dając im jakąś zewnętrzną deformację; podobnie autor może wskazać na wrodzoną dobroć postaci, czyniąc je bezbłędnymi. Najczęściej jest to przykładem baśni lub filmów Disneya, gdzie czarownica lub złoczyńca są prawie zawsze wadliwe fizycznie, z brzydotą i deformacjami przeważają ich twarze i ciała. Z drugiej strony, księżniczka, książę lub bohater tych opowieści jest prawie zawsze bezbłędna, a widz lub czytelnik powinien zrozumieć, że ten brak fizycznej deformacji sprawia, że są z natury dobre. W literaturze Roger Chillingworth i Mordred w The Scarlet Letter oraz The Once and Future King obaj mają deformacje ramienia, co powoduje, że jedno ramię jest wyższe od drugiego. Chociaż może się to wydawać drobną wadą, obaj mężczyźni stają się złoczyńcami tej historii i ostatecznie niszczą szczęście Hester i Artura, bohaterów opowieści.
