Strategie Wspierania Umiejętności Językowych i Społecznych u Małych Dzieci

Rozwój małego dziecka stale skupia uwagę na umiejętnościach językowych i społecznych. Dzielenie się zabawkami, na zmianę, używanie słów zamiast popychania; te abstrakcyjne idee mogą być trudnymi tematami do nauczania. Czasami jednak o tym zapominamy, a badania wykazały, że małe dzieci uczą się poprzez zabawę i interakcję. Dzięki szybkiemu przeglądowi kamieni milowych i konkretnym, angażującym i odpowiednim rozwojowo pomysłom do wykorzystania, rodzice i nauczyciele mogą pomóc we wspieraniu tych umiejętności u małych dzieci, zarówno normalnie rozwijających się, jak i ze specjalnymi potrzebami.

Kamienie milowe rozwoju

Dzieci rozwijają się we własnym tempie, ale w średnim zakresie osiągają kamienie milowe w rozwoju. Są to ważne wytyczne (i SĄ to wytyczne, żadne dziecko po prostu nie wstaje i nie zaczyna chodzić, ponieważ skończyło rok), aby pomóc rodzicom i opiekunom zrozumieć, czego się spodziewać i wspierać. Pediatrzy również śledzą te kamienie milowe podczas badań kontrolnych. Jeśli masz wątpliwości, najpierw z nimi porozmawiaj. W przypadku dzieci z opóźnieniami lub specjalnymi potrzebami po prostu spotkaj się z nimi tam, gdzie się znajdują i pracuj nad kolejnym krokiem, w razie potrzeby stosując adaptacje. Oto krótka recenzja zawierająca kilka pomysłów, które można zastosować w codziennej zabawie.

W wieku 6–9 miesięcy dziecko zacznie bawić się językiem, łącząc ze sobą samogłoski „ah-eh-oh”. Uśmiechają się także spontanicznie i w odpowiedzi na interakcje społeczne, więc upewnij się, że w czasie brzuszka kładziesz się na podłogę i tworzysz z nimi miny i dźwięki! Niemowlęta również zaczynają wykazywać preferencje i sięgać po przedmioty, których chcą; to świetny moment, aby promować język, przykładając do twarzy wybrany przedmiot i opisując go: „Widzę, że sięgasz po kubek! Chcesz kubek!” Twarze są niezwykle ważne, ponieważ sprzyjają rozwojowi społecznemu i interakcjom, a także językowi, dlatego wczesne rozpoczęcie tych umiejętności jest ważne zarówno dla opiekunów, jak i dzieci, aby mogli nabrać praktyki.

W wieku 12–18 miesięcy dziecko, teraz już małe dziecko, zaczyna poznawać znajome przedmioty (telefon, szczotkę, łyżkę) i mówi lub kręci głową „nie” (pomyśl o tej preferencji w wieku dziewięciu miesięcy, która z każdym dniem staje się silniejsza). Prawdopodobnie mają też kilka prostych pojedynczych słów „mama”, „tata”, „kubek”, „ja”. Małe dzieci powinny pokazywać coś interesującego (samolot? pies?) i okazywać uczucia znajomym dorosłym. Wskazuj ciekawe przedmioty na spacerze do parku lub po powrocie ze szkoły. Ćwicz dalej przynoszenie do twarzy przedmiotów lub zdjęć piosenek/jedzenia, aby oznaczyć je i promować, używając słów, a nie tylko wskazywania! Im częściej dziecko widzi utworzone słowo, tym większe jest prawdopodobieństwo, że je naśladuje.

Karty Piosenki

Możesz wykorzystać karty z piosenkami zapinane na rzep lub magnesy z tyłu i pozostawić je w miejscu, w którym Ty i dziecko często się bawicie (kuchnia, zajęcia w kółku, dywanik w szkole). Przysuń po dwa obrazki po obu stronach swojej twarzy i zapytaj dziecko: „Czy chcesz „Twinkle Twinkle” czy „Row Your Boat”?” Przyłożenie karty do twarzy sprzyja kontaktowi wzrokowemu i interakcjom społecznym, aby o to poprosić. Podążaj za ich spojrzeniem lub wskaż i opisz wybór, którego dokonali. „Wskazałeś na „Row Your Boat”! Świetnie. Zaśpiewamy „Row Your Boat”. Gotowi do startu start!"

Wykres rutynowy i tablica Najpierw/Następnie

W wieku 18–24 miesięcy te małe ludziki zaczynają poznawać niektóre części ciała i postępować zgodnie z prostymi instrukcjami, takimi jak „Włóż klocek do pudełka”. Pod względem społecznym małe dzieci zaczynają naśladować zarówno rówieśników, jak i dorosłych i wykazują niezależność, szczególnie w jedzeniu, budowaniu lub codziennych czynnościach, takich jak mycie zębów. Zabawnymi sposobami pracy nad tymi zajęciami jest odgrywanie imitujących piosenek i gier, kładąc przedmioty na głowie, kolanach i stopach i zapraszając dziecko, aby również spróbowało. Muzyka i wskazówki wizualne są doskonałym wsparciem w walce z niezależnością malucha. Rutynowe wykresy wspierają niezależność, a jednocześnie pozwalają dorosłym utrzymać dzień w ruchu bez utknięcia.

Aktywność twarzy emocji-do druku

Trzyletnie dzieci zaczynają rozumieć trudniejsze niuanse językowe, takie jak przyimki „w”, „na” i „pod”. Rozumieją także bardziej zróżnicowane uczucia. W wymiarze społecznym uczą się okazywać uczucia i troskę przyjacielowi oraz uczyć się, jak grać na zmianę w grach. Przypomnienia wizualne mogą być pomocne w ćwiczeniu tych umiejętności, np. używanie rysunkowych twarzy do zmiany sposobu, w jaki się czują, oraz wykresy uczuć, aby wyrazić różne emocje w stosunku do siebie lub swoich przyjaciół.

Użyj pustej twarzy do wydrukowania, aby grać z dziećmi w gry dotyczące emocji lub rysów twarzy. Korzystając z ciasta do zabawy lub wydruków obrazków, poproś dzieci, aby ułożyły wesołe/smutne/złe/sfrustrowane/itp. twarze. Możesz opowiedzieć o czasie, w którym tak się czuli i jak sobie z tym poradzili.

Istnieje wiele opcji drukowania ze Storyboard That, dzięki czemu możesz wybrać to, co jest najlepsze dla Ciebie i Twojego dziecka.

Opowiadanie, mieszanie i dopasowywanie sekwencji

Kiedy dziecko ma cztery lata, zaczyna opowiadać historie, chociaż może nie mieć jasnego początku, środka i zakończenia. Wciąż uczą się także odróżniać rzeczywistość od pozorów, więc te historie mogą stać się bardzo interesujące! Pomóż kreatywnym dzieciom (a właściwie cichym dzieciom, czy jakimkolwiek dzieciom) opowiedzieć ich historię za pomocą obrazków, narysowanych ręcznie lub na platformie przyjaznej dzieciom, podczas gdy Ty zapisujesz ich słowa, aby opowiedzieć ich własną historię. Możesz także popracować nad kolejnością, mieszając zdjęcia początku, środka i zakończenia i prosząc dziecko, aby je posortowało. Aby zapoznać się z kilkoma przykładami, przejrzyj nasze przykłady historii społecznych dla przedszkolaków.

Do piątego roku życia dzieci opowiadają proste historie, używając pełnych zdań. Społecznie chcą sprawiać przyjemność i być jak przyjaciele, dlatego niezwykle ważne jest modelowanie pozytywnego języka i odwracanie się. Wyciągnij te wizualne wsporniki jako przypomnienia o wykonywaniu tury, rutynie i zasadach.

Zdjęcia pomagają dzieciom, szczególnie małym dzieciom lub dzieciom ze specjalnymi potrzebami, uczyć się/ćwiczyć język i umiejętności społeczne. Spotykając dziecko na jego obecnym poziomie i wspierając jego rozwój kreatywnymi, angażującymi interwencjami, umiejętności te można kultywować i rozszerzać, aby można je było wykorzystać w codziennych sytuacjach. Pamiętaj, aby grać i bawić się umiejętnościami, a oni też to zrobią.

Więcej zasobów i sposobów ćwiczenia ważnych umiejętności

Często zadawane pytania dotyczące strategii wspierania umiejętności językowych i społecznych u małych dzieci

Jak umiejętności językowe mogą wpływać na umiejętności społeczne?

Umiejętności językowe mogą mieć znaczący wpływ na umiejętności społeczne. Zdolność do skutecznego komunikowania się, używania odpowiedniego tonu i języka ciała oraz rozumienia perspektywy innych to kluczowe elementy silnych umiejętności społecznych. Uczniowie z silnymi umiejętnościami językowymi są lepiej przygotowani do wyrażania siebie, budowania relacji i pomyślnego poruszania się w sytuacjach społecznych. Z drugiej strony uczniowie ze słabymi umiejętnościami językowymi mogą mieć problemy z komunikacją, mieć trudności z nawiązywaniem przyjaźni i doświadczać izolacji społecznej. Dlatego rozwijanie umiejętności językowych jest kluczowym elementem wspierania pozytywnych umiejętności społecznych.

W jaki sposób nauczyciele mogą pomóc uczniom poprawić ich umiejętności językowe i społeczne?

Nauczyciele odgrywają kluczową rolę w pomaganiu uczniom w doskonaleniu ich umiejętności językowych i społecznych. Niektóre skuteczne strategie obejmują zachęcanie uczniów do udziału w dyskusjach klasowych, udzielanie informacji zwrotnych na temat ich stylu komunikacji, wprowadzanie nowych słówek i modelowanie pozytywnych interakcji społecznych. Nauczyciele mogą również stworzyć wspierające środowisko w klasie, w którym ceni się otwartą komunikację i współpracę, a także zapewnić uczniom możliwość wspólnej pracy w grupach lub parach. Ponadto nauczyciele mogą włączyć do swojego programu nauczania zajęcia związane z uczeniem się społecznym i emocjonalnym (SEL), które mogą pomóc uczniom rozwinąć ważne umiejętności społeczne i komunikacyjne, takie jak empatia, aktywne słuchanie i rozwiązywanie konfliktów. Korzystając z tych strategii, nauczyciele mogą pomóc uczniom poprawić ich umiejętności językowe i społeczne, co prowadzi do silniejszych relacji, lepszej komunikacji i większych sukcesów w nauce.

W jaki sposób rodzice i opiekunowie mogą wspierać rozwój umiejętności językowych i społecznych u swoich dzieci?

Rodzice i opiekunowie mogą odgrywać kluczową rolę we wspieraniu rozwoju umiejętności językowych i społecznych u swoich dzieci. Niektóre skuteczne strategie obejmują zachęcanie dzieci do angażowania się w rozmowy, czytania książek, słuchania muzyki, zabawy z innymi i szukania okazji towarzyskich. Rodzice i opiekunowie mogą również sami modelować pozytywne interakcje społeczne i umiejętności komunikacyjne, ponieważ dzieci często uczą się obserwując i naśladując innych. Ważne jest również, aby rodzice i opiekunowie zapewniali swoim dzieciom możliwości interakcji z osobami z różnych kultur i środowisk, co może pomóc im rozwinąć empatię i umiejętności przyjmowania perspektywy. Ponadto chwalenie i zachęcanie do postępów ich dzieci może pomóc w budowaniu ich pewności siebie i motywacji do dalszego rozwijania umiejętności językowych i społecznych. Korzystając z tych strategii, rodzice i opiekunowie mogą pomóc swoim dzieciom rozwinąć krytyczny język i umiejętności społeczne, których potrzebują, aby odnieść sukces w nauce, społeczeństwie i życiu.

Jakie są typowe bariery językowe i społeczne, z którymi mogą się spotkać uczniowie?

Uczniowie mogą zmagać się z lękiem społecznym, brakiem pewności siebie, różnicami językowymi, barierami kulturowymi i zaburzeniami komunikacji. Ważne jest, aby zidentyfikować te bariery i zapewnić wsparcie i zasoby, aby pomóc dzieciom je pokonać.